Dat Ajax donderdagavond won van FK Bodø/Glimt en zich zodoende verzekerde van een plek bij de laatste zestien in de UEFA Conference League is een ‘godswonder’, stelt Mike Verweij. De clubwatcher van De Telegraaf haalt na het ‘krankzinnige’ duel in Noorwegen hard uit naar Sven Mislintat en is ook kritisch op John van ’t Schip. Volgens Verweij is er na het vertrek van Maurice Steijn en de aanstelling van de interim-hoofdtrainer weinig progressie te zien.
“Winnende coaches hebben altijd gelijk en dus was de behoudende tactiek van Van ’t Schip achteraf te verdedigen”, schrijft Verweij. “Met de nadruk op verdedigen, want wat de Amsterdammers 120 minuten lang lieten zien, deed pijn aan de ogen en was beschamend.” Ajax was voorafgaand aan het tweeluik met Bodø/Glimt misschien wel de favoriet, maar daar kwam in beide wedstrijden weinig van terecht. De Noren hadden in de Johan Cruijff ArenA al het betere van het spel, maar vergaten zichzelf te belonen. Van ’t Schop besloot om het, zeker ook na de thuiswedstrijd tegen NEC, over een andere boeg te gooien. Inzakken en de linies kort op elkaar houden was het devies, maar Bodø kreeg ook op eigen veld de ene na de andere goede mogelijkheid.
“Ajax liet de bal aan Bodø/Glimt en liep achteruit. De een zal het Ajax-onwaardig noemen, de ander realistisch”, schrijft Verweij. “De harde praktijk is namelijk dat de met pek en veren weggestuurde directeur voetbalzaken Mislintat zo’n stapel brandhout heeft verzameld dat clubs als sc Heerenveen, NEC Nijmegen en dus ook Bodø/Glimt niet meer voor de Nederlandse recordkampioen onder doen en door een beter plan zelfs de bovenliggende partij zijn.” Dat valt volgens Verweij niet enkel Mislintat, maar ook Van ’t Schip te verwijten. “Dus treft ook Van ’t Schip blaam, want hoewel hij sinds eind oktober de touwtjes in handen heeft, valt er nauwelijks tot geen progressie te bespeuren. Opvallend is dat hij daarbij steeds harder is naar zijn spelers en minder en minder de hand in eigen boezem steekt.”
Slachtoffer van de recente teleurstellende prestaties was in Noorwegen Kenneth Taylor. De middenvelder uit de jeugdopleiding van Ajax moest het in de laatste twee thuiswedstrijden flink ontgelden bij het Amsterdamse publiek. Fluitconcerten en luid gejuich toen hij het veld verliet. Taylor begon in de return tegen de Noorse topclub op de bank, maar volgens Verweij maakte diens reserverol weinig verschil. “Met of zonder Taylor bleek lood om oud ijzer, want de Amsterdammers opereerden net zo beroerd als de laatste weken. Het compact staan lukte, maar Ajax leverde zo vaak de bal in en verdedigde zo apathisch in het eigen strafschopgebied dat de thuisclub alsnog kans op kans stapelde.”
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen