Messi, Neymar en Marokko: het WK in tien opvallende momenten

Hoewel een WK nog nooit zo omstreden is geweest, heeft het toernooi in Qatar ons veel opvallende en onvergetelijke momenten bezorgd. Van de overwinning van Saoedi-Arabië op Argentinië tot de pijnlijke uitschakeling van Duitsland én België en van een boze Lionel Messi tot natuurlijk de spectaculaire finale. Dit zijn volgens FCUpdate.nl tien momenten die de liefhebber niet snel zal vergeten.

Saoedi-Arabië verrast de wereld

Door de overwinning op Frankrijk en het winnen van de wereldbeker zou je bijna vergeten dat het WK in Qatar dramatisch van start ging voor Argentinië. De ploeg van bondscoach Lionel Scaloni werd in aanloop naar het toernooi bestempeld als één van de grootste titelkandidaten, maar de eerste groepswedstrijd tegen Saoedi-Arabië werd een ramp. Waar iedereen een eenvoudige zege had verwacht voor Lionel Messi en consorten, gingen zij met 1-2 onderuit. De overwinning van Saoedi-Arabië op de uiteindelijke wereldkampioen was volgens sportdatebureau Gracenote de grootste WK-stunt ooit.

Pijnlijke aftocht voor België en Duitsland

Na de eindzege van het WK van 2014 in Brazilië leek Duitsland nog heel lang het mondiale podium te gaan domineren. Er stond immers een karrenvracht aan exceptioneel talent klaar om de ervaren rotten te vervangen. In Qatar zagen we de jonge Jamal Musiala aan het werk, maar helaas voor hem kon hij na de groepsfase al zijn spullen pakken. Duitsland had van alle landen de meeste schoten, raakte het vaakst de paal of lat en scoorde het hoogst wat Expected Goals betreft, maar het slaagde er desondanks niet in zich te plaatsen voor de achtste finales. Na de nederlaag en het gelijkspel tegen respectievelijk Japan en Spanje mocht een overwinning op Costa Rica niet baten.

Lees ook: Müller loopt leeg na WK-debacle en hint op einde interlandloopbaan

Duitsland was niet het enige topland dat met hoge verwachtingen naar Qatar was afgereisd, maar binnen de kortste keren zijn koffers kon pakken. Het WK in Qatar was voor de 'gouden generatie' van België de laatste kans op een hoofdprijs. De inmiddels opgestapte bondscoach Roberto Martínez was van mening dat hij een betere selectie tot zijn beschikking had dan vier jaar geleden in Rusland, toen de Rode Duivels derde werden. Waar Martínez dat vandaan haalde, is nog steeds en zal altijd een raadsel blijven. De eerste groepswedstrijd tegen Canada werd wonder boven wonder gewonnen, maar na de nederlaag tegen Marokko was een gelijkspel tegen Kroatië niet voldoende voor de Belgen.

Het Marokkaanse sprookje

Wie voorafgaand aan het WK had gezegd dat Marokko bij de laatste vier zou eindigen, was zonder twijfel voor gek verklaard. Niet alleen omdat je minstens tien landen kan opnoemen met een betere selectie. Oók omdat de Marokkanen eerder dit jaar nog roemloos werden uitgeschakeld op de Afrika Cup. Maar Walid Regragui blijkt een wondercoach. De opvolger van de omstreden Vahid Halilhodzic haalde Hakim Ziyech en Noussair Mazraoui terug bij de selectie. Voor de oud-Ajacieden was een belangrijke rol weggelegd in het elftal dat vriend en vijand verbaasde door zich eerst als groepswinnaar te plaatsen voor de knock-outfase en vervolgens af te rekenen met Spanje én Portugal. Frankrijk bleek in de halve finale weliswaar een maatje te groot, maar de Leeuwen van de Atlas hebben de harten veroverd.

De exit van Onana

Waar het ene Afrikaanse land (bijna) de hele wereld achter zich kreeg, daar haalde het andere om andere redenen de headlines. Kameroen was het WK met een nederlaag tegen Zwitserland zeer teleurstellend begonnen. In de tweede wedstrijd gingen de Ontembare Leeuwen op zoek naar herstel. Maar dat moest gebeuren zónder André Onana. De doelman behoorde opvallend genoeg niet tot de selectie voor het duel met Servië. Wat bleek: Onana had na de eerste wedstrijd een meningsverschil met de bondscoach over de manier van keepen. De voormalig doelman van Ajax baarde tegen Zwitserland opzien door een paar keer zijn verdedigers voorbij te dribbelen. Dat zag bondscoach Rigobert Song liever niet gebeuren en daar kon Onana zich dus niet in vinden. "Ik heb al mijn moeite en energie gestoken in het vinden van een oplossing, maar vanuit de andere kant was daar geen behoefte aan", aldus de doelman. Tja…

Messi boos op Van Gaal én Weghorst

Hoewel het Nederlands elftal teleurstellend voor de dag kwam in Qatar en na de kwartfinales zijn koffers mocht pakken, is Louis van Gaal er toch in geslaagd de spotlights op zich gericht te krijgen. Zoals bekend is de keuzeheer niet vies van opvallende uitspraken. Ook in aanloop naar de kwartfinale tegen Argentinië stak hij zijn mening niet onder stoelen of banken. Van Gaal zei onder andere dat de Argentijnen met tien man verdedigen, omdat Messi voorin mag blijven hangen. De uitspraken van de bondscoach werden niet overal gewaardeerd. Messi stak zijn frustraties niet onder stoelen of banken. Na de beslissende strafschop van Lautaro Martínez stapte de Argentijn op Van Gaal af, om hem duidelijk te maken dat hij niet zoveel moest praten. In de catacomben kreeg Messi het vervolgens ook nog aan de stok met Wout Weghorst. 'Que miras bobo', kreeg Weghorst te horen. In Argentinië werden Messi zijn woorden de slogan voor het restant van het toernooi.

De tranen van Neymar

In aanloop naar het WK ging het vooral over Cristiano Ronaldo en Messi. De twee grootheden die de afgelopen jaren op eenzame hoogte stonden, speelden in Qatar zeer waarschijnlijk hun laatste WK. Neymar wilde het toernooi echter net zo graag winnen. Brazilië wacht al sinds 2002 op een nieuwe wereldtitel en dat is natuurlijk veel te lang voor een land dat zoveel goede voetballers voortbrengt. De Brazilianen hadden hun hoop gevestigd op Neymar, die bij Paris Saint-Germain de sterren van de hemel speelde. Maar in Qatar kwam het er niet uit. Neymar raakte in de eerste wedstrijd geblesseerd en maakte pas in de achtste finale zijn rentree. In de kwartfinale tegen Kroatië leek hij de held van Brazilië te worden, maar de onvermoeibare Kroaten knokten zich terug en knikkerden de Goddelijke Kanaries uiteindelijk vanaf elf meter uit het toernooi. Evenals in 2014 en 2018 eindigde het WK voor Neymar in tranen.

De roemloze aftocht van Ronaldo

Over tranen gesproken. Neymar is zeker niet de enige topspeler die Qatar met een gebroken hart verliet. Zoals hierboven geschreven had het WK ook hét toernooi van Ronald moeten worden. Wilde de Portugees nog een keer wereldkampioen worden, had dat in Qatar moeten gebeuren. Ronaldo is inmiddels 37 jaar en het beste is er al een tijdje vanaf. Dat bleek in de voorbije maanden al bij Manchester United, dat vlak voor het WK afscheid nam van de topschutter. Het bleek het startsein voor een persoonlijk rampzalig toernooi voor Ronaldo, die in de knock-outfase genoegen moest nemen met een rol als invaller. Dat zijn vervanger Gonçalo Ramos drie keer scoorde tegen Zwitserland, maakte het extra pijnlijk voor de vijfvoudig wereldvoetballer van het jaar. 

De pijn van Iran

Het WK was toch ook vooral het toernooi van de politieke statemens die werden gedwarsboomd door de FIFA. Verschillende Europese landen, waaronder Nederland, wilden hun aanvoerder met de One Love-band om de arm het veld in sturen. De FIFA zag dat echter niet zitten en zou de captains, indien zij zo'n band zouden dragen, bestraffen met een gele kaart. Dan niet, dacht onder andere de KNVB. De voetballers van Iran spraken zich wél uit, namelijk tegen het regime in eigen land. Protesten in Iran, waarin vrouwenrechten heel belangrijk zijn, worden al maanden op brute wijze neergeslagen. De spelers van Iran schaarden zich achter hun moedige landgenoten door voorafgaand aan de eerste groepswedstrijd tegen Engeland niet mee te zingen met het volkslied. Een paar dagen later deden ze dat wel, vermoedelijk onder druk van het regime. Maar zo gepassioneerd als de spelers dat normaal gesproken doen, dat zeker niet. De overwinning op Wales maakte om die reden extra veel los. 

Geel, geel en nog eens geel

Gele kaarten werden er de afgelopen weken genoeg uitgedeeld. De kwartfinale tussen Nederland en Argentinië spande de kroon. Na een rustige start liet Antonio Mateu Lahoz het duel volledig uit de hand lopen. De Spaanse scheidsrechter trok uiteindelijk negentien (!) gele kaarten. Lahoz zal in Nederland desondanks vooral herinnerd worden door de gele kaarten die hij níét gaf. Zo waande Messi zich in de tweede helft heel even een volleyballer, maar was Lahoz duidelijk even de spelregels vergeten. Ook Leandro Paredes kwam er goed vanaf. Na een flinke overtreding op Nathan Aké joeg hij ook nog eens de bal in de Nederlandse dug-out. Lahoz stond erbij en keek ernaar…

Spectaculair slot

Hoewel er op een WK nog nooit zoveel werd gescoord als in Qatar, hielden de meeste wedstrijden qua niveau niet over. De finale tussen Argentinië en Frankrijk maakte echter alles goed. De Argentijnen speelden een geweldige eerste helft en gingen dik verdiend met een 2-0 voorsprong de rust in. De totaal lamgeslagen Fransen konden ook in de tweede helft lang geen vuist maken, maar door een 'goocheltruc' van Kylian Mbappé, die binnen twee minuten twee keer scoorde, moest er toch nog een verlenging aan te pas komen. Ook in het extra half uur maakten Argentinië en Frankrijk er een waar voetbalfeest van, dat met een spannende strafschoppenreeks een waardig slot kreeg. En niet onbelangrijk: Messi heeft eindelijk zijn wereldbeker te pakken.

Bekijk ook: Iconische beelden: Messi op schouders gedragen met WK-trofee