Het bijzondere verhaal van Cambuur-verdediger Bangura

Sierra Leone speelt morgen om 15.00 uur een oefenwedstijd in Johannesburg. In het stadion waar Nederland in 2010 de wereldtitel aan Spanje verloor, ontvangt Zuid-Afrika de nummer 113 van de FIFA-ranglijst. Drie dagen later mag het land zich gaan meten met Congo-Kinshasa. Normaal gesproken zou FCUpdate.nl niet snel schrijven over de kleine speler in Afrika, maar door de aanwezigheid van Cambuur-linksback Alex Bangura (22) krijgen de duels toch een Nederlands tintje.

Bangura ontvluchtte zijn geboorteland als peuter met zijn ouders, als gevolg van de burgeroorlog die het land tussen 1991 en 2002 in zijn greep hield. De familie Bangura streek vervolgens in Rotterdam neer, waar de jonge Alex in de jeugdopleiding van Feyenoord belandde. Drie jaar geleden streek de back neer in Leeuwarden, waar hij ook dit seizoen een vaste basisplaats heeft. In een interview met Voetbal International gaat hij in op het spelen voor het land van zijn ouders.

Een jaar geleden plofte er voor het eerst een uitnodiging van het Afrikaanse land op de mat, maar toen hield Bangura de boot nog af. "Het komt op dit moment te vroeg, maar er komt een moment dat ik er serieus over ga nadenken", was toen de gedachte. Inmiddels heeft hij in maart van dit jaar zijn debuut gemaakt op een vriendschappelijk toernooi in Turkije. In de selectie van Sierra Leone is Stephen Caulker, die eenmaal voor Engeland speelde maar inmiddels geswitcht is, de bekendste naam.

Terug met zijn ouders

Bangura speelde nog geen wedstrijd in zijn geboorteland zelf, omdat het nationale stadion wordt verbouwd. Hij kijkt uit naar het moment dat hij er voor het eerst gaat terugkeren: "Dat gaat een heel bijzonder moment worden. Terug naar je roots, naar de plek waar je geboren bent", zegt Bangura. Het liefst bezoekt hij het land eerst nog met zijn ouders, die na hun vlucht geen voet meer in Sierra Leone gezet hebben. "De cultuur proeven, de plaatsen zien. Via mijn ouders heb ik de cultuur wel meegekregen, maar ik heb geen enkele herinnering aan de tijd dat ik in Sierra Leone woonde. Ook geen beelden, helemaal niets. Daarom wil ik er graag heen."