Italië via penalty's naar EK-finale, Morata van held naar schlemiel

Italië heeft zich dinsdagavond als eerste land voor de EK-finale geplaatst. Op Wembley werd Spanje verslagen en daarmee het ijzersterke eindtoernooi een passend gevolg gegeven. Dat deed het voor het eerst dit EK wel pas na een verlenging en zelfs strafschoppen, nadat Alvaro Morata de goal van Federico Chiesa ongedaan had gemaakt. Jorginho schoot de winnende binnen, nadat uitgerekend Morata daarvoor had gemist (4-2).

En net zoals vaker dit toernooi stond de ploeg van Roberto Mancini al na het volkslied mentaal voor op de tegenstander, in dit geval omdat er op Wembley duizenden Italiaans Engelse fans zaten. Het was niet het enige kippenvelmoment in de heerlijke eerste helft, want beide ploegen speelden in een hoog tempo en zochten de aanval. Spanje – dat zonder Alvaro Morata en met een valse nummer negen speelde – kreeg kansen via onder andere Mikel Oyarzabal, maar faalde in de afronding. Pedri blonk wel enorm uit: al zijn passes kwamen in reguliere speeltijd aan. 

En dus moest Spanje - dat dit toernooi overigens vaker scoorde dan de Italianen - schakelen en werd Morata alsnog in de ploeg gebracht. Met een echte diepe spits werd de ploeg van Luis Enrique steeds gevaarlijker, maar onder anderen Sergio Busquets (net over) en Oyarzabal (kopbal) lieten goede mogelijkheden onbenut. Maar juist op het moment dat Italië de boel achterin weer wat beter op de rit kreeg, sloeg Spanje alsnog toe. Uit een fraaie combinatie met Dani Olmo schoot uitgerekend invaller Morata een kwartier voor tijd de gelijkmaker tegen de touwen.

Daarin werd duidelijk dat beide ploegen met krachten hadden gesmeten, want op een afgekeurde goal van Domenico Berardi (buitenspel) na, gebeurde er relatief weinig. En dus kwam het aan op strafschoppen, maar ook daarin was de uitputtingsslag te zien: Manuel Locatelli (gestopt) en Dani Olmo (over) faalden beiden als eerste nemers. Na vijf rake pingels, drie van Italië en twee van Spanje, werd invaller Morata niet de held, maar de schlemiel: hij faalde en zag Gianluigi Donnarumma zijn slappe inzet stoppen. Zodoende werd het geen heldenrol, maar een rol van schlemiel werkelijkheid voor de spits.