Oranje pas na omschakeling 4-3-3 tot wervelende zege

Nederland heeft ook de laatste wedstrijd uit de poulefase winnend afgesloten. Hoewel het voor rust erg matig was, ging het toch met 0-1 rusten. Pas toen Frank de Boer het in de rust omzette naar 4-3-3 ging het pas echt lopen bij Oranje. Zo werd Noord-Macedonië na een uitstekende tweede helft met 0-3 verslagen door doelpunten van Memphis en Georginio Wijnaldum (2x). Oranje kan de komende dagen rustig achterover leunen om te zien wie zondag de tegenstander wordt.

De laatste groepswedstrijd van Oranje was eigenlijk slechts een formaliteit. De Boer moest zich even Lewis Hamilton van de afgelopen jaren hebben gewaand, want wat er ook zou gebeuren, de buit was uiteindelijk toch wel binnen. Nederland was al eerste in de poule en pas in de knock-outfase kon een klein snotjochie in een grote Red Bull-auto weer echt competitie bieden. Maar wie denkt in formaliteiten, toont zich eveneens te incapabel om het onverwachte te verwachten. Zo was er voor De Boer nog reden genoeg om het duel met Noord-Macedonië zeer serieus te nemen.

Voor het gevoel richting de volgende ronde was een overwinning namelijk zeer welkom. Daarnaast was het voor De Boer de uitgelezen mogelijkheid om eens wat andere dingen uit te proberen. Van tevoren was al duidelijk dat Donyell Malen en Ryan Gravenberch de plekken van Marten de Roon en Wout Weghorst zouden innemen. Dat kwam door het inmiddels befaamde aantekeningenbriefje van Dwight Lodeweges. Door de haast kinderlijke naïviteit van de assistent wist de hele wereld de opstelling al en dat bleek inderdaad te kloppen. Alsof de leraar tijdens een toets het antwoordenmodel op zijn bureau heeft laten liggen terwijl hij even koffie was gaan halen.

Na de afgekeurde goal was de nummer laatst in de poule er nogmaals dichtbij. Dit was de laatste wedstrijd voor Goran Pandev, die na dit EK zijn schoenen aan de wilgen hangt en die had hij bijna opgeluisterd met een treffer, maar de paal stond dat in de weg. Zeer typerend kwam Nederland uit een counter na ruim twintig minuten toch op voorsprong. De charge van Daley Blind was stevig, maar op de bal en de toegevoegde waarde van Malen aan dit elftal werd goed duidelijk door een perfect uitgevoerde counter. Binnen drie passes hadden Memphis en Malen de bal in het netje liggen.

Dan is er nog wel iets bijzonders aan dit wedstrijdverslag, want waar blijft de grote EK-held Denzel Dumfries in het stuk? Die kon uiteraard niet ontbreken en stond aan het einde van weer een vlijmscherpe counter. Malen en Memphis stonden wederom aan de basis van de aanval en Dumfries hoefde de bal alleen maar langs de keeper te schuiven, maar kwam tot het nobele besluit alleen doelpunten te maken die écht ergens om gaan.

Het duurde vervolgens ook niet lang tot hij ook zijn derde van het toernooi mocht maken. Met een prachtige combinatie tussen Frenkie de Jong en Malen sneed Oranje door de defensie. Memphis stuitte nog op de doelman, maar de rebound was aan Wijnaldum besteed. Vervolgens kwamen ook Quincy Promes en Weghorst nog in de ploeg en ook met hen liep het aanvalsspel als een trein. Weghorst was kort na zijn invalbeurt zelfs heel dicht bij een treffer, maar de lat stond dat in de weg. In de omschakeling kreeg Oranje wederom een doelpunt tegen, maar ook weer ging de vlag ophoog. Zo bleek het Nederlands elftal aan de bal verzorgd voetbal te kunnen spelen, maar was het achterin nog altijd met momenten kwetsbaar.

Opstelling Nederland: Stekelenburg; Van Aanholt, Blind, De Ligt, De Vrij (46. J. Timber), Dumfries (46. Berghuis); F. de Jong (79. Gakpo), Wijnaldum, Gravenberch; Malen (66. Promes), Memphis (66. Weghorst).