Waarom Ten Hag na de 35ste Ajax-titel een pluim verdient

Ajax heeft zich voor de tweede keer onder Erik ten Hag gekroond tot landskampioen van Nederland. Nadat het vorige corona-seizoen voortijdig beëindigd werd, mogen de Amsterdammers spreken van titelprolongatie. Hoewel de club financieel mijlenver voor staat op de achtervolgers, mag dat opnieuw een knappe prestatie heten van Ten Hag en zijn staf.

Vooropgesteld: Ajax beschikt nog altijd over de beste selectie van Nederland. Geen club die in de winterstop een speler van het kaliber of prijskaartje van Sébastien Haller kan halen. Maar dat Ten Hag kon voortborduren op het succesvolle seizoen waarin de halve finale van de Champions League werd gehaald, is onjuist. Met Frenkie de Jong, Matthijs de Ligt, Donny van de Beek, Hakim Ziyech en Kasper Dolberg werd er voor zo'n tweehonderd miljoen euro verkocht en geruisloos vertrokken ook sterkhouders Joël Veltman en Lasse Schöne én pinchhitter Klaas-Jan Huntelaar. Vanuit de nieuwe lichting spelers daarna verlieten ook Quincy Promes en Sergino Dest de Johan Cruijff Arena.

Dat er nog betrekkelijk weinig over die spelers gesproken wordt, is vooral de verdienste van de nieuw ingepaste talenten. Van het Champions League-dreamteam waren alleen dit seizoen Dusan Tadic en Nicolas Tagliafico het hele jaar beschikbaar. Daley Blind en Noussair Mazraoui waren meermaals geblesseerd, Andre Onana viel weg vanwege zijn dopingschorsing en de oude David Neres is eigenlijk überhaupt nog niet gezien. Alle laatste keren dat Ajax grof geld incasseerde via transfers, was het jaar erna sportief véél minder: zo greep Ajax na het succesvolle Europa League-seizoen naast de prijzen, toen er in de zomer voor ruim tachtig miljoen euro verkocht werd.

Ten Hag wenste recent zijn huidige elftal niet te vergelijken met de laatste ploeg die de titel pakte, maar gaf aan dat hij ze qua niveau niet veel van elkaar vond verschillen. Natuurlijk is Ajax nog niet zo ver als destijds, maar in Amsterdam leeft de gedachte dat het anders dan de voorgaande zomers dit elftal wél bij elkaar kan houden. Van de talenten komt zoals het lijkt (al kan het EK voor Ajax nog ongelegen komen) alleen voor Gravenberch echt interesse, terwijl sterkhouders Davy Klaassen en Daley Blind Ajax niet zullen verlaten. Sébastien Haller en Antony hebben hun gewenningsperiode achter de rug en voor Mohammed Kudus is het te hopen dat hij zijn niveau van begin dit seizoen weer echt kan halen. Dan kan Ten Hag met deze selectie nog één of twee stappen voorwaarts maken en wellicht Europees ook nog echt hoge ogen gaan gooien. De uitschakeling tegen AS Roma was onnodig en daarmee een smet op het blazoen van de oefenmeester.

Lees ook: Kampioen Ajax op rapport: Tadic 

Tegenstand in onrustig seizoen

Toch is het blazoen met opnieuw een dubbel flink opgepoetst na een iets moeizamer vorig seizoen. Toen was het armzalige Getafe te sterk in de Europa League, werd het voortijdig uitgeschakeld in de KNVB Beker en hijgde AZ meer dan ooit in de nek van de ploeg van Ten Hag. Door in alle opzichten een zeer onrustige start was al snel duidelijk dat de Alkmaarders zich niet meer konden oprichten in de titelstrijd en bij Feyenoord kwam, ondanks de fraaie reeks onder Dick Advocaat, het kwaliteitsgebrek al snel aan het licht. De echte tegenstander van Ajax moest dit seizoen uit Eindhoven komen, waar Roger Schmidt groots aangekondigd werd en eveneens flink geïnvesteerd werd in de A-selectie.

In de dubbele ontmoetingen toonde PSV aan mits helemaal fit en in vorm een serieuze angstgegner te kunnen vormen voor Ajax, maar door een waslijst aan blessures, wat kleine relletjes en een te laag spelniveau tegen de lagergeklasseerde ploegen, was de titelstrijd veel eerder beslist dan in de zomer werd aangenomen. De bekeruitschakeling door Ajax doet in Eindhoven ook nog pijn, te meer daar de laatste bekerwinst alweer bijna tien jaar geleden is. En niet alleen in Eindhoven was het onrustig, zelden gebeurde er in Amsterdam in één seizoen zo ontzettend veel. Van de dopingschorsing van Onana tot het niet inschrijven van Haller. En vergeet de ophef rondom Quincy Promes niet, wat internationaal werd uitgemeten in de pers. Terloops was er ook nog een vermeende corona-uitbraak voor het treffen met FC Midtjylland en bleven een aantal zware blessures Ajax niet bespaard (Blind, Mazraoui, Kudus, Neres).

Tegen een ploeg bij wie Zakaria Labyad als diepste spits begon, had PSV meer kunnen halen het afgelopen jaar. Door middel van heel wat investeringen wil PSV het gat met Ajax zien te overbruggen in de komende jaren: sportief lukte dat dit seizoen nog zeker niet en de achterstand is financieel misschien nog wel veel groter.

{image[347726][left-half][]}Perspectief

De vraag is dan ook vooral of Ajax erin slaagt om het elftal bijeen te houden. Willen de grote talenten nog een jaartje rijpen, komt er geen serieuze Europese interesse voor de afdeling Zuid-Amerikanen en hoe ziet aanvoerder Dusan Tadic de toekomst na drie jaar Ajax voor zich? Het vertrek van linksachter Nicolas Tagliafico is ingecalculeerd, al moet de interesse rondom hem nog echt loskomen. Dat geldt voor keeper Onana ook: rondom zijn toekomst is nog ontzettend veel onduidelijkheid, maar voorlopig hoeven ze op hem niet meer te rekenen.

En van de B-garnituur zal een deel de deur achter zich dicht trekken. Zakaria Labyad mag en wil vertrekken, Kjell Scherpen wordt verhuurd en voor Lassina Traoré en Jurgen Ekkelenkamp lijkt dat eveneens het beste devies. En krijgt Perr Schuurs nog een derde kans, nadat hij twee keer een teleurstellend seizoen kende na een juist zo'n sterke start? Naar alle waarschijnlijk verliest het minder sterkhouders dan in de vorige zomers, wordt het naast het veld een rustiger seizoen dan het huidige en kan Ten Hag – die toch niet naar het buitenland lijkt te gaan – verder bouwen. Naar eigen zeggen kon hij op zijn huidige selectie meer invloed uitoefenen dan twee jaar geleden: wat dat betreft lijken alle ingrediënten in huis voor nog een succesvol seizoen van de oefenmeester in de hoofdstad.