Peters: "Gevoel dat ik écht iets heb achtergelaten"

Aan de zestien jaar durende voetballoopbaan van (ex-)Willem II-aanvoerder Jordens Peters is deze week een einde gekomen. Op 34-jarige leeftijd besloot hij onder meer door aanhoudende knieklachten een punt te zetten achter zijn carrière. "Alles wat ik nu ga doen is waarschijnlijk saaier dan wat ik deed. De ontlading na een gewonnen wedstrijd, de sfeer in de kleedkamer: dat ga ik gewoon heel erg missen. Zo leuk als zelf voetballen, wordt het nooit meer."

Een pijnlijk besluit dus voor Peters, maar voor de verdediger zat er weinig anders meer op. Al jaren liep hij rond met klachten, doordat een stuk kraakbeen tussen zijn knieschijf en bovenbeen ontbrak. "Ik heb met specialisten gepraat in Hamburg, München, Antwerpen, Utrecht, Tilburg... Acht van de tien zeiden: 'je hebt een heel groot probleem, houd er rekening mee dat je nooit meer op niveau speelt.' Zo mocht het toch niet eindigen? Ik was 30, had in al die jaren nooit zware blessures gehad, en dan zou het nu opeens voorbij zijn? Nee, stoppen was geen optie."

In zijn gesprek met het Brabants Dagblad vertelde Peters dat hij sindsdien iedere dag pijn heeft gehad. "Toch kwam ik na mijn herstel goed terug. We haalden de bekerfinale en vorig seizoen bereikten we Europees voetbal. Ik speelde vrijwel alles, maar voorafgaand aan dit seizoen wist ik ook: dit is een bonusjaar. Ik had überhaupt niet meer verwacht dat ik nu nog zou spelen. Richting de winterstop kreeg ik meer en vaker klachten, ook aan mijn andere knie. Voor veel trainingen moest ik pijnstillers slikken. Toen dacht ik: waar ben ik eigenlijk mee bezig? Vanaf de winterstop wist ik eigenlijk wel zeker dat ik ging stoppen."

Gevraagd naar het hoogtepunt uit zijn carrière, kiest Peters voor 'het hele Willem II-plaatje'. "Ik heb letterlijk alles meegemaakt wat je hier mee kan maken. Van degradatie en promotie tot een bekerfinale en Europees voetbal. Dat is toch prachtig? Daardoor is de band tussen mij en Willem II ook zo hecht en zal die altijd hecht blijven." Dat bleek ook uit zijn band met de supporters van de club. "Alle reacties die ik heb gehad, de waardering die ik voel, is prachtig. Ik vind het mooi dat mensen trots zijn op de manier waarop ik de club heb vertegenwoordigd. Dat is voor mij veel belangrijker dan of mensen mij een goede voetballer vinden. Ik krijg van de fans het gevoel dat ik écht iets heb achtergelaten en ben trots dat ik zo lang voor Willem II heb mogen spelen."