'Feyenoorders die niet willen inleveren, zijn totaal losgeslagen'

De spelers van Feyenoord moeten zich schamen voor de manier waarop zij zich opstellen in de kwestie van het loonoffer. Dat stelt journalist Valentijn Driessen in zijn column. Volgens hem is de houding van de spelers van de Rotterdammers, die gedeeltelijk twijfelden aan het inleveren van salaris, in deze tijd volstrekt onbegrijpelijk.

'Het is maar goed dat de namen van de onwilligen bij Feyenoord niet bekend zijn bij het publiek. Hen wacht anders hel en verdoemenis bij de achterban van Feyenoord en bij de andere werknemers van de club', schrijft de chef van De Telegraaf in zijn column over Feyenoord, waar iedereen binnen de club verder bereid is om in te leveren. Zowel de directie, technische staf als de overige werknemers van de club en ook supporters.

'En dan willen wat overbetaalde profvoetballers de kont tegen de krib gooien. Deze spelers, die niets willen inleveren, zijn totaal losgeslagen van de werkelijkheid, van de maatschappij en samenleving waarin iedereen wordt beknot vanwege corona', aldus Driessen. 'Alsof zij boven de coronagevolgen staan. Schaamte is daarvoor op z'n plaats. Koevermans zal het loonoffer trouwens gewoon opleggen, omdat hij denkt hiertoe het recht te hebben als werkgever. Wie zich weigert te schikken, zal individueel een zaak moeten aanspannen tegen Feyenoord.'

Volgens hem is het domweg noodzaak om in te leveren om te overleven als voetbalcub. 'Het is onbestaanbaar om het als een doodvonnis te verkopen als een profspeler 100.000 euro moet inleveren op een salaris van 1,5 miljoen euro, of als Pratto zo'n 35.000 euro moet inleveren voor een halfjaarsalaris van 550.000 euro', rekent hij voor. 'Overigens wenste Bryan Linssen eerst niet te tekenen bij Feyenoord, omdat de club weigerde een clausule in het contract op te nemen waarbij de aanvaller nooit gevraagd kon worden een loonoffer te brengen.' Dat was volgens Driessen dus de reden dat de ontwikkelingen zolang duurde.

Lees ook: 'Houding van Feyenoord-selectie zorgt voor frictie bij werknemers'