Al maanden speelt een liesblessure Pelle Clement parten. De voormalig aanvoerder van PEC Zwolle is op de weg terug, maar kan dit weekend nog niet in actie komen. Hij hoopt er echter snel weer te staan.
"Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Want door niet op te geven, juist omdat ik er voor het team wilde zijn, heb ik mezelf over het randje gejaagd. Met als gevolg dat ik niet alleen de openingswedstrijd tegen Feyenoord miste, maar vrijwel alle duels daarna", blikt hij terug bij De Stentor. "Dat had ik niet verwacht. Ik dacht: dat kost me twee weken, misschien drie. Maar dan hoor je ineens dat het toch niet haalbaar is. Dat het toch weer later wordt. En dat hoor je niet één keer, maar week na week. Dan wordt het ook mentaal een dingetje. Echt, hoe vaak ik niet heb gedacht: ja, volgende week ben ik van mijn klachten af. Maar dan was het volgende week en ging het weer niet. Moest ik mijn rentree wederom met een week uitstellen."
Clement had moeite met de onzekerheid over zijn blessure. Hij is nu blij dat de zon begint weer te schijnen. "Toch durf ik nu wel te zeggen dat ik er dicht tegenaan zit. Voor het eerst heb ik niet meer het gevoel dat ik tegen een dichte deur aantrap. Het einde van deze ellende is echt in zicht. Zo voelde ik maandag, toen ik een halfuur met het tweede meedeed, geen pijnlijke steek meer. En dat is al heel wat."
Dat hij deze week zijn eerste minuten weer gemaakt heeft, stemt hem tevreden. "Al heb ik nooit gedacht: het komt nooit meer goed. Zoals ik ook nooit heb getwijfeld of ik mijn oude niveau nog wel zou halen. Je verliest hooguit wat ritme als je een tijdje niet speelt. Ik moet op een training alleen niet honderd keer op rij op doel schieten, dan ga ik het wel voelen. Maar positiespel, dat verleer je nooit", zegt de 24-jarige Amsterdammer.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen