Rafael van der Vaart zwaait zaterdagavond, evenals Dirk Kuijt (104 duels voor Oranje), na 109 interlands af bij Oranje. Van der Vaart genoot binnen én buiten het veld volop van zijn momenten bij het nationale elftal: "Als ik Oranje iets heb willen geven, is het plezier."
In het Algemeen Dagblad blikt de middenvelder uitgebreid terug op zijn periode bij het Nederlands elftal. Het voelde altijd als thuiskomen, wanneer hij zich bij de nationale ploeg mocht melden. "Als je Noordwijk aan Zee binnenrijdt, zie je het dak van het hotel al boven de huizen uitsteken. Elke keer gaf dat weer het gevoel of je thuiskwam", aldus Van der Vaart.
Bedanken deed de huidige speler van Esbjerg nooit, in dat opzicht is het wellicht wat raar dat hij zaterdagavond afscheid neemt, erkent Van der Vaart zelf ook. "In dat opzicht is het wellicht wat vreemd, zo'n afscheid. Maar ik ben ook niet gek: het is al wel langer duidelijk dat dat hoofdstuk voorbij is. Ik kan daar goed mee leven. Het was een mooie tijd, ik koester die herinneringen, maar aan alles komt een eind."
Daarom is het voor Van der Vaart nu tijd om de mooie momenten te koesteren. Qua voetbal blijft het EK van 2008 hem het meeste bij. "Qua voetbal was 2008 het mooiste. Bondscoach Marco van Basten maakte ons meteen belangrijk, bouwde het elftal als het ware om ons heen. Hij stond dicht bij de spelers, hield echt van voetballers met bijzondere kwaliteiten. Dat was genieten in het veld. De beste interland ooit was misschien wel Zweden-thuis in 2010. Alles klopte, we vlogen over het veld. En het was zo mooi: het voelde volledig vanzelfsprekend."
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen