Maandenlang hunkerde Marokko naar de WK-opener tegen Iran. Het duel moest het begin worden van iets moois, maar de Noord-Afrikanen zijn een illusie armer. In plaats van een droomstart, werd de eerste WK-wedstrijd sinds 1998 een drama door een eigen doelpunt van Aziz Bouhaddouz. Na afloop trekt FCUpdate.nl zes conclusies.
WK nu al bijna voorbij
Het duel met Iran moest Marokko sowieso winnen om aanspraak te maken op de knock-outfase. Maar na de onvoorziene nederlaag kunnen de Atlasleeuwen hun koffers al bijna weer pakken. Of de ploeg moet stunten tegen Europees kampioen Portugal én titelkandidaat Spanje. Maar het treffen van vanmiddag in Sint-Petersburg biedt geen enkel aanknopingspunt.
{image[326757][right-half][]}Defensieve kwetsbaarheid van Marokko
De defensie van Marokko oogde tegen Iran erg kwetsbaar, vooral in de omschakeling. De Iraniërs kwamen er een paar keer gevaarlijk door, met in de eerste helft een enorme kans op de 0-1. Het ontbeerde de ploeg van bondscoach van Carlos Queiroz aan kwaliteit om Marokko pijn te doen, maar stak Aziz Bouhaddouz met zijn eigen doelpunt de helpende hand toe. Tegen Spanje en Portugal moet Marokko winnen. Echter met deze manier van verdedigen wordt het een speeltuin voor mannen als Isco, Andrés Iniesta en Cristiano Ronaldo.
Te veel van hetzelfde
Op papier heeft Marokko een behoorlijke selectie, maar het duel met Iran wekt de suggestie dat bondscoach Herve Renard te veel van hetzelfde in zijn ploeg heeft. Hakim Ziyech, Nordin Amrabat, Younes Belhanda, Mbark Boussoufa willen allemaal de bal in de voeten en er vervolgens wat moois mee doen. Dat bevorderde het spel van Marokko tegen Iran niet.
{image[326758][left-half][]}Marokkaanse spits El Kaabi valt tegen
Spits Ayoub El Kaabi viel erg tegen. Na één WK-wedstrijd is het nog te vroeg te zeggen dat hij er niets van kan. Maar zijn spel tegen Iran, dat toch niet de meest geweldige verdedigers heeft, is zeker een teken aan de wand. De 25-jarige spits was voor zijn Marokkaanse club Renassaince de Berkane ook maar twaalf keer trefzeker in de vaderlandse competitie. Dat en het gegeven dat El Kaabi nog niet opgepikt is door een Europese club zegt misschien ook wel voldoende.
Iran speelt naar zijn mogelijkheden
Queiroz is niet gek en weet ook wat zijn ploeg kan en wat zijn ploeg vooral niet kan. Een publiekstrekker zijn de Perzische Leeuwen beslist niet. Iran liet de bal aan Marokko en speelde compact. Eenmaal zelf aan de bal gokte de formatie op de counter en een bevlieging van een speler als Alireza Jahanbakhsh. Gecombineerd met een beetje geluk levert dat zomaar de tweede WK-zege ooit op.
Vuvuzela's
Tijdens het WK van 2010 in Zuid-Afrika maakten we kennis met de vuvuzela's. Dat ellendige getoeter, alsof een zwerm van miljoenen bijen zich ophield in het stadion. Maar we zijn er nog niet vanaf, want in Rusland zijn ze ook weer terug. Of het bij Marokko - Iran ook vuvuzela's waren, weten we niet zeker. Het lijkt er flink op. Herrie is het in ieder geval.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen