Trainerskartel geeft jong Engels coachtalent amper een kans

Frank de Boer werd vervangen door Roy Hodgson, Ronald Koeman door Sam Allardyce en bij West Ham United staat sinds kort David Moyes aan het roer als de vervanger van Slaven Bilic. Het zijn de bekende namen in de Premier League. Same old, same old. De Britse middenmotors blijven maar vissen in hetzelfde clubje 'oude' trainers.

Buiten de eerder dit seizoen door West Bromwich Albion ontslagen Tony Pulis (59) is het rijtje op dit moment volledig actief in de Premier League. Hodgson staat aan het roer bij Crystal Palace (70), Allardyce (63) bij Everton en Moyes (54) bij West Ham United. Daarnaast leidt Mark Hughes (54) de trainingen bij Stoke City en werd Alan Pardew (56) de opvolger van Pulis bij West Brom. Dit zijn oudjes, zeker als je bedenkt dat binnen de huidige top acht van de Premier League alleen José Mourinho en Arsène Wenger de leeftijd van 50 zijn gepasseerd.

Nu is er natuurlijk niks mis met een hogere leeftijd, maar het lijkt er bijna op dat er op dit manier een soort glazen plafond gecreëerd wordt zo rond de middenmoot, waar jonge Engelse trainers maar moeizaam doorheen kunnen breken. De voorbije twaalf jaar speelde dit groepje trainers zo'n beetje de managersbaantjes naar elkaar over, zonder dat er nou echt namen tussenzitten die zonder twijfel een garantie zijn voor succes.

Welke (toenmalig) Premier League-clubs hadden minimaal twee van deze coaches in de voorbije 12 jaar?

Blackburn Rovers: Hughes, Allardyce{image[317911][right-half][]}

Crystal Palace: Pulis, Pardew, Allardyce, Hodgson

Everton: Moyes, Allardyce

Fulham: Hodgson, Hughes

Newcastle United: Allardyce, Pardew

Stoke City: Pulis, Hughes

Sunderland: Allardyce, Moyes

West Bromwich Albion: Hodgson, Pulis, Pardew

West Ham United: Pardew, Allardyce, Moyes

Het gevolg is dat er amper ruimte is voor jonge Engelse trainers om door te breken en dat zie je af aan de top-6 van de Premier League. Kortstondige ad-interims niet meegerekend heeft Manchester City al sinds 2007 geen Engelse trainer meer gehad, Chelsea al niet meer sinds 1996 (Glenn Hoddle combineerde die functie overigens nog, aangezien hij ook speler was). Arsenal had ook direct voor Wenger geen Engelsman in de dug-out zitten en zit zelfs al sinds 1986 zonder landgenoot. Ook bij Manchester United is er al drie decennia geen Engelsman eindverantwoordelijke geweest.

Liverpool liet in 2010 nog wel Hodgson aan het roer, hetgeen geen succes was. De trainer haalde de kerst niet. Bij Tottenham Hotspur stond tussen 2008 en 2012 de inmiddels zeventigjarige Harry Redknapp aan het roer en in het seizoen 2013/14 was Tim Sherwood iets meer dan een half jaar de baas als interim.

De top van de Premier League waagt zich dus logischerwijs niet zomaar aan een coach zonder enige ervaring als hoofdtrainer, maar ook de middenmoot weigert om de onervaren managers een kans te geven. Jonge trainers zijn er wel, maar die komen allemaal door na een eerdere klus in het buitenland, waar ze wel voor de groep worden gegooid.

Marco Silva (40) trainde al in Portugal en Griekenland, voordat hij via Hull City bij Watford belandde, waarmee hij momenteel zeer verrassend en knap boven al die genoemde 'oudjes' staat. Mauricio Pochettino (45) was eerst trainer bij Espanyol, alvorens Southampton hem naar de Premier League haalde, waar hij zich inmiddels tot Tottenham Hotspur heeft opgewerkt. En momenteel heeft Southampton Mauricio Pellegrino (46) als manager, nadat hij al onder andere Valencia coachte.

De uitzonderingen zijn Eddie Howe (40), David Wagner en Sean Dyche (beiden 46). Zij zetten hun eerste stappen als hoofdtrainer in Engeland, maar wel in het Championship - of nog lager - en zitten nu nog steeds bij de clubs, waarmee ze afgelopen seizoenen zelf promotie afdwongen naar het hoogste niveau. Wagner is dan een Duitse Amerikaan, maar Howe en Dyche laten beiden zien dat er zeker jonge Engelse trainers met potentie zijn. Ook Gareth Southgate bewijst dat nu bij The Three Lions, waar hij terechtkwam na drie jaar Jong Engeland te hebben getraind en als interim de kans aangreep om zichzelf te onderscheiden. Al wacht op hem komende zomer natuurlijk pas zijn eerste echte test op het WK in Rusland.

Maar nee, aan talent ontbeert het de Engelsen managers niet. Maar zolang Big Sam en die andere maatjes steeds de kans krijgen om een stabiele Premier League-club onder handen te nemen, is het verdraaid lastig voor hen om dat te laten zien.

Door Kasper Hermans

[photo,102875,left,]