Het Nederlands elftal onder Blind: een machine zonder motor

Slechts zeventien interlands heeft het bondscoachschap van Danny Blind geduurd. Een succesvolle periode was het bovendien allerminst. Onder zijn hoede werd er net zoveel gewonnen als verloren en dat is bepaald geen lekker track record voor een trainer van het Nederlands elftal.

Het moet gezegd dat Blind in de zomer van 2015 niet op het meest fijne moment instroomde. Guus Hiddink gaf er midden tijdens de EK-kwalificatiereeks er de brui aan en het liep allemaal niet heel lekker onder zijn hoede. Toch was Blind als assistent-trainer al bekend met de groep en had Oranje op dat moment nog altijd een play-offplek voor het Europees kampioenschap in handen. Met nederlagen tegen IJsland (0-1) en Turkije (3-0) ging het echter volledig mis.

Toch mocht het Nederlands elftal thuis tegen Tsjechië nog voor een laatste kans vechten, maar ook dat liep uit op een fiasco. Mede door een ontstellend knullig eigen doelpunt van Robin van Persie werd er met 2-3 verloren. Dat tussendoor wel Kazachstan was verslagen (met 2-1) deed er eigenlijk amper toe. Voor het eerst sinds 1984 was Nederland er niet bij op een EK en dat terwijl het toernooi juist meer deelnemers dan ooit bevatte.

Toch leek Nederland na die enorme teleurstelling even de weg naar boven in te slaan. In een reeks van zes oefenduels werd er alleen verloren tegen Frankrijk (2-3), terwijl er op Wembley een knappe 1-2 zege op Engeland werd geboekt aan de hand van een uitstekende Vincent Janssen. Ook EK-gangers Oostenrijk en Polen werden in die periode verslagen, terwijl er een puntje gepakt werd in Ierland.

Kortom, Nederland kon met frisse moed beginnen aan de kwalificatiereeks voor het WK. Op bezoek bij Zweden ging het echter al snel mis. Kevin Strootman liep te pielen achterin, waarna Marcus Berg fraai de bal over Jeroen Zoet heen lobte. Wesley Sneijder maakte nog wel gelijk en daarmee viel de schade nog mee en eigenlijk had Oranje drie punten moeten hebben, omdat een goal van Bas Dost vlak voor tijd onterecht afgekeurd werd. Zeker omdat Nederland een maand later Wit-Rusland eenvoudig opzij zette. Een prima 4-1 zege, met een paar fraaie treffers. Het begon er weer een beetje op te lijken.

Thuis tegen Frankrijk bleek dat een beetje nog niet genoeg was om direct de Europese top weer de baas te zijn. Een harde knal van Paul Pogba was genoeg om Nederland weer aan het twijfelen te brengen. Daar veranderde een 1-3 zege tegen Luxemburg weinig aan. Het verliep immers moeizaam en uiteindelijk moest Memphis Depay met twee treffers de ploeg behoeden voor puntenverlies.

Het Nederlands elftal was tijdens zijn periode onder Blind een machine zonder motor. De oude krijgers Van Persie, Rafael van der Vaart, Sneijder, Arjen Robben en Klaas-Jan Huntelaar konden het veelal niet laten zien of werden niet tot amper opgeroepen. De generatie erachter bevat geen echte leider. Strootman, die het zou moeten zijn, maakt sinds zijn zware blessures nog geen al te beste indruk in Oranje.

Ook verzuimde Blind om vastigheid te vinden binnen zijn elftal. In zeventien interlands gebruikte hij maar liefst 47 spelers. Ter vergelijking: Bert van Marwijk liet er in 52 interlands 56 opdraven, Marco van Basten – die tijdens zijn periode als bondscoach nog wel eens de kritiek kreeg jan-en-alleman maar te laten debuteren – zette in eveneens 52 interlands 54 spelers in.

Wie in de voorbije anderhalf jaar naar het Nederlands elftal heeft gekeken, kan niet anders dan concluderen dan dat het een wereld van verschil is vergeleken met nog geen drie jaar geleden. Oranje speelde onherkenbaar, het miste creativiteit, vertrouwen en goede uitslagen. En dus is het ontslag van Blind een logisch gevolg. 

Door: Kasper Hermans

[photo,105494,left,]