Bulgarije ver weggezakt na gouden generatie van 1994

Het Vasil Levski-stadion in Sofia is de volgende tussenstop voor Oranje op de weg die moet leiden naar Rusland, waar over een kleine vijftien maanden het WK wordt gehouden. De ploeg van bondscoach Danny Blind wacht zaterdag (aftrap 20.45 uur) een uitwedstrijd tegen Bulgarije. Het Balkanland werd in 1994 nog vierde op het WK in de Verenigde Staten, maar zo goed is het anno 2017 al lang niet meer. Tijd voor een nadere belichting van de Bulgaarse equipe.

De gouden generatie van 1994

Op het WK 1986 keerde Bulgarije terug op het hoogste voetbalpodium en ditmaal kwam het wel door de groepsfase. In de poule eindigde het achter Argentinië en Italië met twee punten op de derde plaats en dat was genoeg om als één van de vier beste nummers drie naar de laatste zestien te mogen. In die toernooifase bleek gastland Mexico met 2-0 te sterk voor de Bulgaren, die samen met Uruguay het eerste land waren dat zonder een wedstrijd te winnen de achtste finales bereikte op een WK. De daaropvolgende drie grote toernooien gingen weer aan Bulgarije voorbij, maar op het WK van 1994 kwam het ijzersterk terug.

Emil Kostadinov

Wachten op nieuwe Stoichkov of Berbatov

Sindsdien is het voor de Bulgaren wachten op de volgende goede lichting. Met Dimitar Berbatov hadden ze nadien nog wel een wereldster in de gelederen - tussen 1999 en 2010 maakte hij in 78 interlands 48 doelpunten, waarmee hij Bulgaars topscorer aller tijden is - maar in zijn eentje kon hij het land niet tot grote hoogte stuwen. De huidige selectie van De Leeuwen, een bijnaam die het team heeft te danken aan het Bulgaarse wapen waarop dit dier prominent aanwezig is, bevat geen hoogvliegers.

Het merendeel van de Bulgaarse equipe is actief in eigen land. Bondscoach Petar Hubchev heeft in de persoon van Aleksandar Vasilev, die nog wacht op zijn interlanddebuut, slechts één speler van Ludogorets opgeroepen. De ploeg uit Razgrad werd sinds haar debuut op het hoogste niveau in het seizoen 2011/2012 altijd landskampioen en staat ook deze jaargang weer stijf bovenaan. Opvallend is de keuze van Hubchev echter niet te noemen, aangezien Ludogorets haar successen vooral boekt met buitenlandse spelers in de basis. Ludogorets-doelman Vladislav Stoyanov is wel de vaste keeper van Bulgarije, maar ontbreekt tegen Nederland. Dat biedt perspectief voor Nikolay Mihaylov, die we nog kennen uit de succesjaren van FC Twente en tegenwoordig bij Mersin keept. Dat is de hekkensluiter in de Turkse tweede divisie.

[img,105454,right,]Met de zege van een kleine vijf jaar terug in Amsterdam zorgde Bulgarije weer voor evenwicht in de onderlinge ontmoetingen met Nederland. De landen troffen elkaar in totaal tien keer, waarbij beide teams vier keer als winnaar van het veld stapten en er twee keer een gelijkspel was. Met zeventien treffers voor en veertien tegen is het doelsaldo wel in Nederlands voordeel. Drie van de voorgaande tien krachtmetingen hadden plaats op Bulgaarse bodem, waar Oranje nimmer wist te winnen. In 1959 en 1968 triomfeerde het thuisland met respectievelijk 3-2 en 2-0, het laatste bezoek van onze voetballende landgenoten aan het land waar je met je hoofd onze 'nee' schudt als je juist 'ja' bedoelt en omgekeerd eindigde in 1-1, dat was in oktober 2006.

Dat Bulgarije is weggezakt na het afscheid van de gouden generatie blijkt wel als we een blik werpen op de FIFA-ranglijst. De nummer vier van het WK 1994 staat momenteel op de 71ste plaats in het mondiale klassement, waar het in het midden van de jaren negentig nog rond de vijftiende plaats bivakkeerde. Tussen 2000 en 2010 schipperde het veelal tussen de veertigste en vijftigste plek, met een opleving in 2007 (achttiende) als hoogtepunt. Daarna ging het verval echter weer verder, een 84ste stek in 2011 was het dieptepunt. Sinds 2013 vinden we de Bulgaren altijd terug rond de zeventigste plaats in de FIFA-ranking.

Vasil Levski Stadion in Sofia

Door: Rahied Ishaak