Piet Keizer: wat de eeuwige Ajacied zo bijzonder maakte

Koen

11 februari 2017, 12:50 Bijgewerkt: 6 december 2023, 15:25

Nederland zegt, nog geen jaar na het overlijden van Johan Cruijff, opnieuw een van zijn grootste voetballers ooit vaarwel. Met Piet Keizer (73) is er een absolute legende heengegaan. Een zeldzaam, eigenzinnig, geniaal en inspirerend icoon, die in zijn prachtige loopbaan maar voor één club speelde: Ajax. Wat maakt Keizer zo bijzonder?

Zijn loyaliteit

Een echte voetballiefhebber kan dit rijtje zonder problemen oplepelen: Ryan Giggs, Paul Scholes, Francesco Totti, Carles Puyol, Tony Adams, Paolo Maldini, Jamie Carragher en natuurlijk ook Sjaak Swart. Al deze helden hebben één ding gemeen: ze speelden eens en altijd voor dezelfde club. Dat geldt ook voor Keizer. De bijzondere linksbuiten droeg tijdens zijn loopbaan louter het rood-wit van Ajax. Hij schreef hoofdstukken geschiedenis in Amsterdam en zal, net als Cruijff, altijd een prominente rol blijven spelen in de historie van de club.

Zijn successen

Keizer behoorde tot de gouden generatie van Ajax. Met Johan Cruijff en Swaak Swart vormde de geboren Amsterdammer een ongelofelijke driehoek. Het Totaalvoetbal van de Nederlandse topclub leverde begin jaren zeventig enorme successen op door het dodelijke trio. Keizer pakte in totaal zes landstitels en vijf nationale bekers, maar de grootste prestatie is natuurlijk dat hij Ajax met zijn ploeggenoten internationaal op de kaart wist te zetten. In het buitenland wist men niet wat ze overkwam, met de monsterlijke voetbalmachine van Ajax.

Een jaar later, in 1972 dus, volgde Europa Cup I-zege nummer twee voor Keizer en consorten. Weer werd een tegenstander (Internazionale) in de eindstrijd met 2-0 verslagen en andermaal gaf Keizer een assist. De linksbuiten slingerde een uitdraaiende corner met zijn ijzersterke linker richting Johan Cruijff, die zijn tweede goal van de avond binnen knikte. De memorabele beelden van het gejuich van de Ajacieden staan bij menig voetbalfan nog vers op het netvlies. In 1973 volgde de Europa Cup-hattrick. Ditmaal werd Juventus met 1-0 geklopt in de finale, door een goal van Johnny Rep.

Zijn genialiteit

Er was geen enkele voetballer zoals Piet Keizer, en die is er later ook niet meer geweest. De Ajacied was uniek in zijn soort. Met zijn karakteristieke dribbel – met zijn torso rechtop en zijn ellebogen omhooggeschoven – maakte hij verdedigers het leven zuur. De schaar was zijn absolute handelsmerk. Veel mensen vonden hem de uitvinder van deze truc, maar zelf wees hij altijd – bescheiden als hij was – naar zijn eerdere ploeggenoot Willy Schmidt. Nog voordat een rechtsachter wist wat er ging gebeuren, was Keizer er al langs gesneld na een snelle schaarbeweging met zijn voeten. Na zo'n actie gaf hij ook zijn assist in de EC-finale tegen Panathinaikos.

Zijn ontkoppelde connectie met Cruijff

Keizer en Cruijff konden in het veld met elkaar lezen en schrijven. De een hoefde alleen maar naar de ander te kijken om precies te weten wat er zou gebeuren, maar ook zonder naar elkaar te kijken voelden de twee iconen elkaar aan. Toch ging het niet altijd van een leien dakje tussen de twee geweldenaren. In de zomer van 1973 gaf Keizer aan dat hij weer bereid was om de aanvoerdersband te dragen, wat een jammerlijke affaire teweegbracht. De immens succesvolle selectie van Ajax werd betrokken bij een aanvoerdersstemming en koos Keizer als nieuwe kapitein. Dat deed pijn bij Cruijff, die de gemoederen liet oplopen en uiteindelijk met frustraties naar FC Barcelona vertrok.

Zijn abrupte afscheid

Na zijn debuut voor Ajax op 5 februari 1961 was Keizer jarenlang goud waard voor zijn grote liefde, maar op 13 oktober 1974 speelde hij opeens zijn laatste wedstrijd voor de Amsterdamse club. De linkspoot had onenigheid met Hans Kraay senior, omdat hij terug wilde schuiven naar het middenveld maar de trainer het daar niet mee eens was. Prompt keerde Keizer het voetbal de rug toe. Dat hij vervolgens helemaal klaar was met het spelletje, wordt onderstreept door een markante anekdote. Tijdens een wedstrijd van zijn zoon zou de bal richting Keizer zijn gerold, maar het icoon weigerde om het leer terug te schieten. Hij deed demonstratief een stapje opzij.