Chapecoense: hoogtijdagen op meest brute wijze verstoord

Wie dinsdagochtend vlak na het wakker worden de belangrijkste nieuwsberichten bekeek, zal even geslikt hebben. Het heftige en dramatische nieuws over de vliegtuigramp in Colombia, waarbij de staf en spelers van Chapecoense betrokken waren en 75 van de 81 inzittenden om het leven kwamen, is hard aangekomen. Het is bizar: vijf dagen geleden was het nog feest bij de Braziliaanse club, nu is er alleen plaats voor diepe rouw. FCUpdate.nl leeft mee met de club, die de afgelopen jaren aan een knappe opmars bezig was.

{image[315158][right-half][]}Het is vlak voor middernacht (lokale tijd in Colombia) als het vijftig kilometer voor Medellin, de plaats van bestemming, gruwelijk misgaat. De piloten maken melding van elektronische problemen tijdens vlucht CP2933, die vanuit Brazilië via een tussenstop in Bolivia naar Colombia ging. Het vliegtuig stortte neer op de berg El Gordo, waar het niet alleen donker was maar ook sprake was van hondenweer. De locatie van de crash was slecht bereikbaar voor de hulptroepen en de reddingsactie moest een paar uur stilgelegd worden wegens de hevige regenval. Uiteindelijk was de conclusie hartverscheurend: van de 81 inzittenden (72 passagiers, 9 crewleden) zijn er 75 overleden. Drie spelers van Chapecoense wisten het drama te overleven, een stewardess, een verslaggever en een boordtechnicus volgens de berichten ook.

De weg naar succes

De ramp zorgt niet voor een zwarte bladzijde, maar voor een heel inktzwart hoofdstuk in de geschiedenis van Chapecoense. En dat terwijl de club juist zo goed bezig was. Want in de maanden voor de verschrikkelijke gebeurtenis in Colombia was het een en al positiviteit bij de Braziliaanse club. Nog nooit ging het zo goed met de club uit de stad Chapecó, waar een kleine 200.000 mensen wonen.

Toen de clubs Atlético Chapecoense en Independente in 1973 besloten om te fuseren, zag Chapecoense het levenslicht. De club had het doel om het voetbal in Chapecó weer op de kaart te zetten en slaagde daar met vlag en wimpel in. Binnen vier jaar wist de piepjonge club voor de eerste keer kampioen te worden in haar eigen staat. Dankzij de winst in het 'Campeonato Catarinense' mocht de club zich opmaken voor Campeonato Brasileiro Série A. Maar zo veel ambities als Chapecoense had, zo teleurstellend waren de prestaties vanaf de jaren tachtig tot 2009. Het gleed zelfs af naar de Série D, het vierde niveau van Brazilië.

{image[315160][left-half][]}Net als na de fusie was het voor de Braziliaanse club dus zaak om weer op te krabbelen. Hoewel dat wat langer duurde dan gepland, lukte dat vanaf 2009. Toen vocht de ploeg uit Chapecó zich met een derde plek in de vierde liga terug naar de Serie C. Daar bivakkeerde Chapecoense drie seizoenen (zevende, zesde, derde), voordat het weer naar de Serie B promoveerde. In één keer, in het jaar 2013, werd de comeback naar het hoogste voetbalpodium van Brazilië na play-offwedstrijden tegen Clube Atlético Bragantino voltooid.

Chapecoense begon met een vijftiende en een veertiende plaats in de Serie A, maar kende dit jaar een beter seizoen dan ooit. Na 37 speelronden staat Verdão (de Grote Groenen) met 52 punten keurig op de negende plaats in de Braziliaanse competitie. Voor de club uit Chapecó een mooie prestatie, maar het echte succes volgde in de Copa Sudamericana, het Zuid-Amerikaanse equivalent van de Europa League. Ten koste van het Braziliaanse Cuiabá, het Argentijnse Independiente, het Colombiaanse Junior en zelfs de Argentijnse grootmacht San Lorenzo wervelde de ploeg van coach Caio Júnior naar de finale van het toernooi. De uitschakeling van San Lorenzo leidde tot een groot feest, zonder dat de club wist dat een kleine week later het grootste drama in de clubhistorie zou plaatsvinden. Het is pijnlijk om de beelden alsnog te zien.

Het noodlot

{image[315155][right-half][]}Chapecoense naderde zijn hoogtepunt vol enthousiasme en spanning, en reisde naar Medellin af voor deel één van het tweeluik met Atlético Nacional, maar toen sloeg het noodlot toe voor de Braziliaanse club. Vrijwel alle leden van de selectie en de staf kwamen om het leven bij het verschrikkelijke vliegtuigongeluk in Colombia. Slechts twee spelers hebben het overleefd: verdedigers Alan Rushel (27) en Helio Hermito Zampier Neto (31) en keeper Jakson Follmann (24). Doelman Marcos Danilo (31) leek het ook te redden, maar overleed in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.

De finale tegen Atlético Nacional is uiteraard afgelast door de rampzalige gebeurtenis. Er wordt gezegd dat Atlético Nacional de Zuid-Amerikaanse bond Conmebol naar aanleiding van de schokkende situatie heeft verzocht om de titel van de Copa Sudamericana aan Chapecoense te overhandigen. Het is een groots gebaar van respect, dat ook gewoon meer dan terecht zou zijn.

Door: Koen Jans

[photo,102887,left,]

[photo,102889,left,][photo,102891,left,]

Meerdere clubs, zoals Real Madrid, stonden met een minuut stilte stil bij de vliegtuigramp

[photo,102892,left,]