Oranje 'Rossoneri' om snel te vergeten

Wie aan Nederlanders bij AC Milan denkt, denkt al gauw aan de gouden tijden van Marco van Basten, Frank Rijkaard en Ruud Gullit. Of aan Clarence Seedorf, die in tien jaar ruim driehonderd duels in het rood-zwart speelde en met de club twee keer de Champions League won. Maar niet altijd was het huwelijk tussen een Nederlandse speler en AC Milan een gelukkige. FCUpdate.nl pikt, in aanloop naar het CL-duel tussen Ajax en Milan, drie minder succesvolle landgenoten in Milanese dienst er uit.

Winston Bogarde

Het was 1997 toen Winston Bogarde neerstreek in Milaan. De toen 26-jarige verdediger kwam over van Ajax, waarmee hij twee Champions League-finales gespeeld had. Een makkelijke jongen was de linksback toen al niet; enkele maanden voor zijn vertrek uit Amsterdam werd hij door coach Louis van Gaal uit de selectie gezet, omdat hij een basisplaats eiste in een belangrijke Champions League-wedstrijd en weigerde op de bank te gaan zitten. Het had een waarschuwing kunnen zijn voor Milan, maar de Italiaanse club ging toch in zee met de transfervrije Bogarde.

Bogarde 1998

Edgar Davids

Toen Bogarde in de zomer van 1997 bij Milan belandde, bevond Edgar Davids zich al een jaartje in de modestad. Na vijf succesvolle Ajax-seizoenen, stapte de middenvelder in augustus 1996 transfervrij en vol verwachting over naar de Rossoneri. Een succes werd dit allerminst. Davids, gekarakteriseerd door zijn sportbril, kon geen vaste basisplaats veroveren in Milaan. In anderhalf jaar kwam Davids tot slechts negentien wedstrijden voor de roodzwarten, waarvan vijftien in het eerste jaar. Deze magere oogst zorgde ervoor dat Davids zijn heil elders ging zoeken.

1997

Harvey Esajas

Harvey Esajas

Esajas arriveerde volledig uit vorm op Milanello. Bij de Italiaanse topclub volgde hij een intensief programma om zijn lichaamsgewicht van 120 kilo drastisch omlaag te brengen. Hij trainde drie keer per dag en leefde op een dieet van rijst, pasta en havermoutpap. Het regime wierp zijn vruchten af en Esajas mocht zijn krabbel zetten onder een contract voor een jaar. In januari 2005 maakte hij op 30-jarige leeftijd zijn debuut in San Siro. Als invaller deed Esajas zes minuten mee in de bekerwedstrijd tegen Palermo. Meer speeltijd zou de verdediger niet krijgen in het shirt van Milan. Aan het einde van het seizoen bleef een nieuwe verbintenis uit en vertrok hij naar het bescheiden Legnano. Esajas speelde daarna nog een tijd bij Calcio Lecco 1912, voordat hij zijn carrière opnieuw beëindigde.