Daar zat hij dan, een maand of tien geleden. Op een dakterras in Krakow moest Arjen Robben, twee dagen voor het laatste EK-groepsduel tegen Portugal, vertellen waarom het dat seizoen allemaal nét niet gelukt was. Hij keek soms moedeloos en zuchtte regelmatig. Hij kon wel een boek schrijven over zijn eigen situatie, zei hij.
Twee dagen na dat gesprek in Krakow zat het rampseizoen van Robben er op. Ook de laatste groepswedstrijd van Oranje op het EK was uitgelopen op een teleurstelling. Zoals voor Robben ook de Duitse competitie, de Champions League en de Duitse bekerfinale eindigde in een kater. Vooral de pijn van die Champions League-finale was hevig. Hij, Robben, miste in de verlenging een penalty. Was die bal er in gegaan, dan had Bayern zich in eigen stadion gekroond tot beste team van Europa. In plaats daarvan was Robben de schlemiel. Toen hij even later met Oranje terugkeerde in München voor een oefenpotje, werd hij zelfs uitgefloten door Bayern-supporters.
Er was leedvermaak, eind vorig seizoen. Zelfs sommige spelers van Oranje vonden het misschien wel beter dan Robben de Champions League-finale met Bayern tegen Chelsea verloor. Anders zou hij het te hoog in zijn bol krijgen en de bal helemaal niet meer afspelen. Nu deed Robben dat wel, maar te veel. Als Robben op het EK een kans kreeg, speelde hij af op het moment dat hij zelf moest schieten. De twijfel en onzekerheid die door alle tegenslagen in zijn hoofd terecht gekomen was, was Robbens grootste tegenstander geworden. Hij leek oud, versleten en vermoeid.
Maar Robben kwam terug. Toen Toni Kroos enige tijd geleden geblesseerd raakte, kreeg Robben zijn basisplaats bij Bayern terug. En hij deed wat alleen heel grote voetballers kunnen: hij greep zijn kans, vond zijn topvorm terug en was beslissend in topwedstrijden. Tegen FC Barcelona scoorde hij in München de belangrijke 3-0 en in Camp Nou zelfs de 0-1, de definitieve knock-out. Robben maakte zijn acties, werkte als een paard en deed eigenlijk alles goed. Dit was de Robben van 2010, de Robben die ons bijna wereldkampioen maakte. De Robben van wereldklasse.
Als Robben op 25 mei met die cup met de grote oren in zijn handen staat, is er nog maar één open litteken in zijn carrière. Iets met Iker Casillas, een teen en een bal die nét naast ging. Ook die wond kan hersteld worden. Bondscoach Louis van Gaal zal een plekje in zijn WK-selectie vrijhouden.
Door: Roland Mather
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen