Kromkamp: "Gun het PSV, maar Koeman ook"

Hij behoorde tot de ploeg die PSV voorlopig voor het laatst een landstitel bezorgde. Maar als het aan Jan Kromkamp ligt, krijgt 'zijn' elftal uit 2008 dit seizoen opvolging. De rechtsback van Go Ahead Eagles hoopt dat zijn oude club er, ondanks alle negatieve publiciteit van de laatste tijd, in slaagt om de titel in de Eredivisie te pakken. "In mijn tijd gebeurde ook genoeg, maar dat bleef allemaal binnenskamers."

Al speelt hij zelf een niveau lager, Jan Kromkamp volgt de Eredivisie nog op de voet. Met vier teams binnen drie punten is de strijd om de titel 'gigantisch spannend', vindt hij. Vooral de verrichtingen van Feyenoord en zijn oude club PSV houdt hij nauwlettend in de gaten. “Ik vind het heel mooi om te zien hoe Feyenoord het doet. Ik ken Ronald Koeman nog uit onze periode bij PSV, heel knap hoe hij de boel daar op de rails gezet heeft. Hetzelfde geldt voor Martin van Geel, met wie ik samengewerkt heb bij AZ."

"Bij PSV ken ik natuurlijk nog veel mensen, omdat ik daar gespeeld heb. Die club is echt een warme familie. Ik zou de titel ze heel erg gunnen, zeker na alle negatieve publiciteit van de laatste tijd", zegt de inmiddels 32-jarige back tegen FCUpdate.nl

Jan Kromkamp

De rechtsback benadrukt dat het in de jaren dat hij kampioen werd met PSV, in 2007 en 2008, echt niet allemaal hosanna was. “Er speelde toen ook genoeg, zoals dat gedoe met die zaakwaarnemer Lemic. Maar dat bleef allemaal binnenskamers, dat kwam pas naar buiten nadat we de titel gepakt hadden. Jammer dat dit soort dingen nu allemaal op straat liggen. Zeker omdat PSV weer eens aan een kampioenschap toe is. Ze móeten eigenlijk de titel pakken.”

In die slotfase van de competitie kan ook de spanning een grote rol gaan spelen, weet Kromkamp uit ervaring. In 2007 had PSV het kampioenschap voor het grijpen, maar leek het zijn kansen te verspelen toen het op de voorlaatste speeldag gelijk speelde bij FC Utrecht. “AZ hoefde toen maar één keer te winnen, van Excelsior, om de titel te pakken. Dat lukte niet en uiteindelijk stonden wij toch met de schaal in onze handen. Het is toch even iets anders, als je weet dat het die dag móet gebeuren.”

Door: Roland Mather

Twitter: @rolandmather