Column: als je wel wilt voetballen, maar het niet kan

Stel: Je bent een geitenhoeder op de vlakten rond La Dogana in San Marino. Je bent de hele dag met je geiten in de weer geweest en net als je thuis gekomen bent, gaat de telefoon. Je neemt op en zegt 'met Simone Bacciochi', want zo heet je. "Dag Simone, met de bondscoach van San Marino", hoor je aan de andere kant van de lijn. "Zeg, Paolo heeft zijn rechterarm meegebakken in de pizzaoven en ik vroeg me af of je overmorgen zin hebt om mee te doen tegen Nederland?"

Je hebt de dag erna nog wat oefeningen met én zonder bal gedaan op de San Marinese heide, waarbij diegene zonder bal je beduidend gemakkelijker af gingen. Tijdens de busreis heb je bij een Raststätte in Frankfurt am Main nog twaalf keer weten hoog te houden en inmiddels ben je aangekomen in het Van der Valk hotel in Eindhoven. Vanachter een bord friet met gepaneerde schnitzel en appelmoes zit je naar een powerpointpresentatie te kijken. De bondscoach heeft een stok in zijn hand en wijst daarmee vaak naar een scherm met 22 poppetjes, waarvan er zich 21 in het ene strafschopgebied bevinden en maar eentje in het andere.

Je hebt lekker geslapen, want je hoorde gisteren dat je niet in de basis staat. Nu zit je op de reservebank in het Philips Stadion naar je teamgenoten te kijken, die tegen het grote Oranje aan het spelen zijn. Het gaat best goed, jullie hebben al een corner gehad. Je zit lekker te smikkelen uit de zak met borrelnootjes, die je van je vrouw had meegekregen voor onderweg en dan krijg je in de 82ste minuut de schrik van je leven: "Bacciochi, je komt er zo in. En denk om die zone verdediging, hè!"

Moeten dit soort landen niet tegen zichzelf in bescherming genomen worden en gewoon lekker onderling ergens 2 keer 20 minuten op een willekeurig dorpsplein gaan voetballen? Laat ze met elkaar afspreken dat er twee van ieder team met een jas komen, zodat er ook geen zorgen ontstaan over het ontbreken van doelpalen en laat ze maar kiezen of de winnaar van het toernooitje met een cursus kooikarperknutselen aan de haal gaat of mee mag doen aan een EK- of WK-kwalificatiereeks. Op die manier voorkom je teleurstelling zoals bij Simone Bacciochi, die bij thuiskomst na de interland tegen Oranje tegen zijn vrouw zegt: "Het was elf keer niks." 

Door: Sweder Segers

Redacteur FCUpdate.nl

Twitter: @swedersegers