"Onvoorstelbaar", verzucht Leo Beenhakker in een reportage van Studio Sportzomer, terwijl hij rondgereden werd door de de Zuid-Afrikaanse sloppenwijk Soweto. Don Leo trok zijn meest moeilijke gezicht, haalde zijn hand over zijn voorhoofd en zei geëmotioneerd: "Dat mensen zo moeten leven. Niet te geloven."
Soweto. South-Western Township, zoals het voluit heet, is een gebied amper een half uurtje buiten Johannesburg. Er wonen 2,5 miljoen mensen, allemaal donker, veelal in zelfgemaakte huisjes. Het is even schrikken, als je daar een eerste keer doorheen rijdt. Op televisie heeft iedereen zulke beelden waarschijnlijk wel eens gezien, maar het is toch heel iets anders als je ineens een handvol broodmagere, glimlachende donkere kinderen om je heen hebt staan, bedelend om geld of snoepjes.
Omdat het Nederlands elftal vandaag achter gesloten deuren trainde en er verder voor de media niets op het programma stond, namen twee collega's en ik van de gelegenheid gebruik om Soweto in te gaan. Samen met een gids, uiteraard. Want verdwalen in Soweto of op de verkeerde plek terecht komen, lijkt me geen aanrader.
Dat laatste klopte. Regelmatig kwam je op straat een acrobaat, dansgroep of andere artiest tegen die je ook bij de audities van 'Holland's got talent' zou kunnen zien. De één kon zijn voet in zijn mond steken en touwtjespringen over zijn eigen armen, de ander zong een liedje en een derde voerde samen met twee vrienden een traditionele Afrikaanse dans uit. De vele toeristen stonden er bij, keken er naar, applaudisseerden en gaven wat kleingeld.
Je kan er medelijden mee hebben, zoals Beenhakker, je kan er ook heel veel respect voor hebben. De mensen in Soweto hebben bijna niets, maar lijken wel heel tevreden. Daar kan de gemiddelde Nederlander misschien nog iets van leren.
Roland Mather
Hoofdredacteur FCUpdate.nl
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen