WK-preview deel 7: terug naar Duitsland 2006

Een dikke maand voordat het toernooi in Zuid-Afrika van start gaat, is het tijd om terug te blikken op het vorige WK. Vier jaar geleden pakte Italië de wereldtitel, deelde Zinedine Zidane zijn legendarische kopstoot uit, sneuvelde Oranje in een gênante wedstrijd tegen Portugal, kreeg Josip Simunic drie keer geel in één wedstrijd en was Wayne Rooney de schlemiel van Engeland.We gaan terug in de tijd. Groepsfase {image[245485][right-half][]}Opvallend aan de eerste ronde van het WK in Duitsland was vooral dat geen enkele favoriet faalde. Normaal gesproken struikelt wel minimaal één topland in de groepsfase, maar ditmaal maakte geen van de grote landen een fout. Eigenlijk wist alleen Ghana voor een verrassing te zorgen door Tsjechië en de Verenigde Staten naar huis te sturen. Nederland zat in een loodzware groep met Argentinië, Ivoorkust en Servië-Montenegro, maar overleefde deze poule vrij eenvoudig. Door een treffer van Arjen Robben werd Servië met 1-0 verslagen, tegen Ivoorkust werd het 2-1. In een wedstrijd om des keizers baard speelde Oranje 0-0 tegen Argentinië. Prima resultaten dus, maar op basis van het doelsaldo won Argentinië de groep en eindigde Nederland als tweede. {image[245639][left-half][]}Naast Argentinië maakte ook Spanje veel indruk in ronde één. Het land walste in de eerste wedstrijd over het sterk geachte Oekraïne heen (4-0) en had ook weinig moeite met Tunesië (3-1) en Saudi-Arabië (1-0). Van alle favorieten maakte Frankrijk de minste indruk. De ploeg begon met een gelijkspel tegen Zwitserland en toen ook de wedstrijd tegen Zuid-Korea in een remise eindigde, dreigde uitschakeling. Frankrijk moest de laatste groepswedstrijd tegen Togo winnen om een blamerende eliminatie te voorkomen. Dat lukte ternauwernood; na een 0-0 ruststand werd het 0-2 voor de Fransen. {image[245620][right-half][Poll]}Andere feitjes over de groepsfase: de eerste treffer van het toernooi werd gemaakt door Philipp Lahm (tegen Costa Rica), Leo Beenhakker verraste met Trinidad & Tobago door een punt te pakken tegen Zweden, Argentinië won met liefst 6-0 van Servië-Montenegro en in de wedstrijd Kroatië-Australië zorgde arbiter Graham Poll voor een bizar moment door drie gele kaarten uit te delen aan de Kroaat Josip Simunic. Na de tweede gele kaart ‘vergat’ Poll de Kroaat weg te sturen, waarna de verdediger voor de zekerheid nog maar een kaart pakte. Deze wedstrijd eindigde in 2-2, waardoor het Australië van bondscoach Guus Hiddink zich voor het eerst in de historie kwalificeerde voor de achtste finale. Tweede ronde {image[245673][left-half][]}Voor Oranje betekende de achtste finale het eindstation. De ploeg van coach Marco van Basten speelde in Nürnberg tegen Portugal en dat duel had meer weg van een K1 Fight dan van een voetbalwedstrijd. Khalid Boulahrouz zette na twee minuten de toon met een spijkerharde tackle op Cristiano Ronaldo, die het veld in tranen verliet. Vervolgens volgde de ene kaart de andere in hoog tempo op. Toen de kruiddampen opgetrokken waren, stonden er nog maar achttien spelers op het veld en had Portugal met 1-0 gewonnen. Maniche maakte de winnende goal. Namens Oranje raakte Phillip Cocu vlak na rust de lat. Nederland speelde tegen Portugal zonder Ruud van Nistelrooy. Coach Van Basten koos, voor het eerst dit toernooi, voor Dirk Kuyt in de punt van de aanval. {image[245680][right-half][]}Naast Nederland sneuvelde ook Spanje in de tweede ronde. Frankrijk, dat als tweede geëindigd was in zijn groep, was de tegenstander. Na een sterke groepsfase begon Spanje als favoriet aan de wedstrijd, maar door goals van Ribéry, Vieira en Zidane wonnen de Fransen met 1-3. Memorabel waren verder Zwitserland-Oekraïne en Italië-Australië. De partij tussen de Zwitsers en Oekraïeners was de saaiste van het toernooi (0-0), maar de afsluitende penaltyserie was uniek. Zwitserland, dat het hele toernooi niet één goal tegen kreeg, slaagde er in om al zijn strafschoppen te missen. Ook bij Italië-Australië bleek een strafschop beslissend. Francesco Totti benutte diep in blessuretijd een gemakkelijk gegeven penalty, waardoor Hiddink naar huis kon en Italië zich schaarde onder de laatste acht. Naast Portugal, Frankrijk, Oekraïne en Italië wonnen ook Brazilië, Duitsland, Engeland en Argentinië hun duel in de achtste finale. Kwartfinale {image[245719][left-half][]}Gastland Duitsland trapte in de eerste kwartfinale af tegen Argentinië. De Duitsers hadden met Costa Rica, Polen, Ecuador en Zweden nog geen echt sterke ploeg tegenover zich gehad en iedereen keek vol spanning uit naar deze confrontatie met de Argentijnen. De wedstrijd voldeed aan de verwachtingen en liep uit op een strafschoppenserie. Daarin stopte Jens Lehmann de inzetten van Esteban Cambiasso en Roberto Ayala, waardoor de Duitsers de halve finale bereikten. Datzelfde gold voor Italië, dat afrekende met Oekraïne. Mede dankzij twee treffers van Luca Toni, zijn eerste goals van het toernooi, wonnen de Italianen met 3-0. {image[245727][right-half][]}Bij de kwartfinale tussen Engeland en Portugal was er een negatieve hoofdrol voor Wayne Rooney. De spits van Manchester United kreeg na een uur een rode kaart, nadat hij op de edele delen van tegenstander Ricardo Carvalho ging staan. Tot dat moment was Engeland, zonder te scoren, de betere ploeg geweest. Met tien tegen elf was een strafschoppenserie echter het maximaal haalbare. Engeland haalde deze penaltyserie, maar daarin ging het helemaal mis. Net zoals Zwitserland een weekje eerder miste Engeland liefst drie keer. Portugal schoot ook twee strafschoppen mis, maar ging dankzij het gepruts van de Engelsen toch naar de halve finale. {image[245735][left-half][]}Brazilië was tot de kwartfinale moeiteloos door het toernooi gerold. Kroatië (1-0), Australië (2-0), Japan (4-1) en Ghana (3-0) werden allemaal met relatief gemak verslagen, maar de wedstrijd tegen Frankrijk was andere koek. De Fransen hadden een antwoord op het spel van de Brazilianen en met Zinedine Zidane als smaakmaker won de brigade van coach Raymond Domenech met 0-1. De winnende goal werd vlak na rust gemaakt door Thierry Henry. Hij tikte een vrije trap van Zidane bij de tweede paal binnen Halve finale

{image[245771][right-half][]}De halve finale tussen gastland Duitsland en Italië werd een kraker van jewelste. Beide teams gaven elkaar de hele wedstrijd geen duimbreed toe en ook dit duel leek beslist te moeten worden door strafschoppen, maar in de laatste minuut van de verlenging sloeg Italië zijn slag. Verdediger Fabio Grosso maakte na een schitterende pass van Andrea Pirlo de 0-1, waarna het gedesillusioneerde Duitsland een minuut later ook nog de 0-2 om zijn oren kreeg. Alessandro del Piero tekende voor deze treffer. Een verdiende zege voor Italië, maar ook Duitsland kon trots zijn. Het land kende een dramatische aanloop naar het WK en deze plek in de halve finale overtrof de verwachtingen, zeker omdat het leuk en aanvallend voetbal speelde. {image[245780][left-half][]}Zo spannend als Duitsland-Italië werd de tweede halve finale tussen Portugal en Frankrijk niet. Frankrijk was duidelijk een maatje te groot en een benutte strafschop in de 33ste minuut van Zinedine Zidane bleek voor de Fransen voldoende om het duel te beslissen. In de laatste minuut kreeg Luis Figo nog een enorme kans op de 1-1, maar hij kopte over. Finale {image[245817][right-half][]}Nadat Duitsland de troostfinale tegen Portugal gewonnen had (3-1), verzorgden Italië en Frankrijk het slotstuk van dit toernooi. Het zou de wedstrijd van Zinedine Zidane worden. De spelmaker had al aangekondigd dat hij na dit WK een punt achter zijn carrière zou zetten en lag op koers voor een gedroomd einde toen hij zijn elftal na zeven minuten vanaf elf meter op voorsprong zette. De gelijkmaker van Italië liet niet lang op zich wachten, Marco Materazzi kopte een hoekschop binnen, maar Frankrijk bleef de betere ploeg. In de verlenging leek Zidane voor de 2-1 te zorgen, maar zijn kopstoot werd door de Italiaanse doelman Gianluigi Buffon over getikt. {image[245816][left-half][wereldbeker]}De droomfinale van Zidane eindigde in een nachtmerrie. Na 110 minuten verloor hij na een provocatie zijn zelfbeheersing en gaf hij tegenstander Materazzi een kopstoot. Na overleg met zijn assistenten gaf arbiter Elizondo een rode kaart aan de Fransman, wiens carrière zo op trieste wijze eindigde. Na deze rode kaart verloor Frankrijk het overwicht in de wedstrijd en mocht het zelfs van geluk spreken dat het de strafschoppenserie haalde. Daarin maakte Italië niet één fout, waardoor een misser van invaller David Trezeguet Frankrijk fataal werd. Fabio Grosso benutte de winnende strafschop voor Italië.