Ooijer gaat voor basisplaats op WK

Dat hij een wat minder jaar achter de rug heeft, hoef je André Ooijer niet te vertellen. Dat weet de 35-jarige verdediger PSV zelf het beste. “Maar het belangrijkste is dat ik het seizoen op een goede manier afgesloten heb”, zegt de routinier, die zijn vizier volledig gericht heeft op het WK. "Ik weet welke waarde ik kan hebben voor dit Oranje."

Ooijer lijkt, als je de voorlopige selectie van Oranje bekijkt, met Ron Vlaar en Khalid Boulahrouz te moeten strijden om twee plaatsen in de definitieve groep voor Zuid-Afrika. De PSV'er heeft er alle vertrouwen in dat hij bij de laatste 23 komt. “Daar twijfel ik niet aan, eerlijk gezegd. Als ik fit ben, zoals nu, ben ik goed genoeg voor het Nederlands elftal. Ik weet welke waarde ik kan hebben voor dit Oranje. Misschien dat sommige mensen dit zullen opvatten als arrogantie, maar zo bedoel ik het helemaal niet. Ik ga gewoon van mezelf uit, ga keihard trainen en reken er op dat ik er dan bij zit. In zo'n aanloop naar een groot toernooi begint iedereen op nul, dus ik ook.”

Omdat hij PSV vaak op de bank zat, werd er in verschillende praatprogramma's op tv flink aan de stoelpoten van de verdediger gezaagd. Hij zou het allemaal niet meer kunnen belopen, zijn tijd was voorbij. Ooijer laat het allemaal over zich heen komen. “Dat er kritiek op me is, ben ik wel gewend. Ik heb altijd mijn critici gehad en in tijden dat het even niet loopt, staan zij allemaal vooraan. Mensen met snorren en sigaren hebben altijd hun mening klaar. Of ik me daar aan stoor? Nou, ik kijk al die programma's niet meer, daar ben ik mee gestopt. Omdat het me irriteerde, ja.”

“Zelf hoop ik gewoon de komende weken mijn plekje in de ploeg te veroveren”, besluit Ooijer (35). “Op het WK spelen de beste elf spelers en de komende periode moet ik laten zien dat ik daar bij hoor. In aanloop naar een groot toernooi zijn er altijd jongens die zich in de ploeg spelen, zoals Nigel de Jong en Khalid Boulahrouz twee jaar geleden en Robin van Persie in 2006. Dat kan mij nu ook gebeuren.”

Door: Roland Mather