Kuip trakteert uitblinker Mols op staande ovatie

"Hier waren we het hele seizoen al bang voor", sprak Feyenoord-coach Bert van Marwijk, toen bleek dat Roy Makaay door een blessure geveld was. Want Feyenoord zat al niet breed in de spelers, maar voor de positie centraal voorin had de coach eigenlijk helemáál geen alternatief. Nou ja, eentje dan: de 37-jarige Michael Mols. En dus moest Mols het doen voor Feyenoord, zaterdag tegen VVV Venlo. De routinier greep deze kans met beide handen aan en leidde Feyenoord naar een 4-1 zege.

Eigenlijk had hij zijn loopbaan al beëindigd, afgelopen zomer. Na een teleurstellend seizoen bij ADO Den Haag, waarmee hij degradeerde naar de Jupiler League, had Michael Mols er wel genoeg van. Hij vond het wel mooi geweest en was klaar met de Nederlandse competitie. Alleen een lucratief avontuur in een ver land zag hij nog wel zitten, maar verder niets. De spits bracht zelfs al een bezoek aan Perth United en leek naar Australië te verkassen, tot Feyenoord ineens op de stoep stond.

In zijn rol als tweede spits kwam Mols dit seizoen, bij gebrek aan alternatieven, al regelmatig in actie. Vorige maand, in de bekerwedstrijd tegen FC Zwolle, bewees hij bovendien zijn waarde als breekijzer door als invaller het winnende doelpunt te maken. Mols vulde zijn rol dus prima in, maar sinds vorige week heeft hij er ineens een heel takenpakket bij. Door de enkelblessure van Roy Makaay is de 37-jarige spits immers plotseling eerste spits in Rotterdam-Zuid. De komende weken, vermoedelijk tot het eind van de reguliere competitie, moet hij als centrale aanvaller de Kuipbewoners aan Europees voetbal zien te helpen.

Dit alles leidde er toe dat het Legioen de spits definitief in de armen sloot. Toen Bert van Marwijk in de 68ste minuut besloot om de aanvaller naar de kant te halen, werd hij getrakteerd op een staande ovatie waar je 'u' tegen zegt. Met een grijns van oor tot oor verliet Mols het veld en op de tribune kon ook Roy Makaay een glimlach niet onderdrukken. Natuurlijk maakt één zwaluw nog geen zomer, maar Mols heeft zijn visitekaartje afgegeven. Feyenoord hoeft niet te wanhopen: er is leven na Makaay.