CL-historie: 2000, Sterk Feyenoord, Willem II debuteert

Het is alweer vijftien jaar geleden dat de UEFA besloot om de traditionele Europa Cup I te vervangen door iets nieuws, de Champions League. Inmiddels is dit toernooi niet meer weg te denken uit de voetbalwereld. Wat eerst nog door kenners omschreven werd als 'een gedrocht', is inmiddels uitgegroeid tot een sportief en commercieel schot in de roos. De komende weken, tot de finale op 23 mei in Athene, blikt FCUpdate.nl terug op de veertien voorgaande edities van het kampioenenbal. Vandaag deel 8: Real Madrid sterkste in Spaanse eindstrijd.

De opzet

De UEFA begreep dat hoe meer teams uit de grote voetballanden deelnamen, hoe beter en lucratiever het toernooi zou worden. En dus werd de Champions League voor het seizoen 1999/2000 weer ingrijpend gewijzigd. Sommige landen, waaronder Nederland mochten drie teams inschrijven, waarvan er één een voorronde moest zien te overleven. Bovendien werd de format van het toernooi gewijzigd. In plaats van zes groepen van vier, kwamen er nu acht poules van vier teams. De beste twee teams uit iedere poule plaatsten zich vervolgens voor de tweede groepsfase, waarin vier groepen van vier samengesteld werden. De top-twee van deze poules, gingen vervolgens naar de kwartfinale.

Zeker niet alle teams uit de 'grote' landen overleefden de voorronde. Zo moesten Olympique Lyon en Real Mallorca respectievelijk buigen voor NK Maribor (Slo) en het Noorse Molde FK. Ook voor PSV dreigde dit scenario. De Eindhovenaren kwamen in Moldavië niet verder dan 0-0 tegen Zimbru Chisinau, waarna het ook in Eindhoven lang 0-0 bleef. Eén Moldavisch doelpunt zou genoeg zijn om PSV in rouw te dompelen, maar in de slotfase kwam het goed. Door goals van Nilis en Ooijer in de 81ste en 86ste minuut werd het 2-0 voor PSV, dat zich hiermee bij kampioen Feyenoord en vice-kampioen Willem II, in het hoofdtoernooi voegde.

PSV in de groepsfase

2000

De genadeklap volgde op de vierde speeldag, toen PSV op bezoek moest bij de Rangers. Het werd uiteindelijk 4-1 voor de ontketende Schotten, mede dankzij twee goals van Michael Mols. Een speeldag later nam PSV weliswaar sportieve revanche op zichzelf door in een knappe wedstrijd Bayern München met 2-1 te verslaan, door goals van Van Nistelrooy en Nilis, maar deze zege kwam te laat om nog aanspraak te kunnen maken op een plaats bij de eerste twee. Door een nederlaag op de slotdag tegen Valencia (1-0) eindigden de Eindhovenaren zelfs als laatste in Groep F.

Willem II in de groepsfase

Naast kampioen Feyenoord en PSV mocht ook Willem II, als nummer twee van het afgelopen seizoen, deelnemen aan de Champions League. Dat was heel leuk voor coach Co Adriaanse en zijn jonge ploeg met onder meer Denny Landzaat, Tomas Galasek en Kew Jaliens, maar in praktijk bleek toch al snel dat de Tilburgers niet opgewassen waren tegen Europese (sub-)topteams. Willem II had geluk dat het bij de loting de absolute topteams opliep, maar ook tegen ploegen als Sparta Praag, Spartak Moskou en Girondins de Bordeaux kwamen de Brabanders tekort. Na drie duels had de ploeg al tien goals tegen moeten incasseren en had het nog geen punt weten te behalen. Spartak Moskou (1-3), Bordeaux (3-2) en vooral Sparta Praag (4-1) gaven Willem II een lesje in topvoetbal.

2000

Feyenoord in de groepsfase

Feyenoord kwam in een groep terecht met Borussia Dortmund, Rosenborg en Boavista. De Rotterdammers leken met Dortmund kansrijk om door te dringen tot de volgende ronde, maar al snel bleek dat Rosenborg niet te onderschatten viel. Toen Feyenoord en Dortmund op de openingsdag in Rotterdam 1-1 speelden, grepen de Noren direct de leiding door Boavista met 3-0 aan de kant te schuiven. En omdat de ploeg vervolgens ook een punt pakte tegen zowel Feyenoord als Dortmund (allebei 2-2), stonden de Noren na drie duels fier aan kop in de groep. Dortmund had ook vijf punten, Feyenoord volgde, na een gelijkspel in Portugal (1-1) op de derde plaats met drie punten uit evenzoveel duels.

Somalia 2000

In de tweede groepsfase stuitte Feyenoord op Lazio Roma, Chelsea en Marseille. De Rotterdammers waren op papier de minst sterke ploeg, maar weerden zich kranig. Het eerste duel tegen Chelsea werd weliswaar ruim (3-1) verloren, maar twee weken later zorgde Feyenoord op prachtige wijze voor eerherstel door Olympique Marseille met 3-0 te kloppen. Dit was vooral knap, omdat Feyenoord tachtig minuten met tien man speelde na een rode kaart voor Kees van Wonderen. Julio Cruz (2) en Bosvelt zorgden voor de Rotterdamse goals. Toen Feyenoord vervolgens op de derde speeldag door twee goals van invaller Tomasson ook won van Lazio (1-2), leken de Rotterdammers zelfs af te koersen op een plaats bij de laatste acht. Na een gelijkspel in de Kuip tegen Lazio (0-0) en een nederlaag tegen Chelsea (1-3), waren deze kansen echter weer gekeerd. Feyenoord sloot de groepsfase vervolgens af met een 0-0 gelijkspel in Marseille, waardoor het met acht punten uit zes duels zeer verdienstelijk derde werd in Groep D.

De finalisten

De finale van de Champions League van het seizoen 1999/2000 ging tussen Real Madrid en Valencia. Maar hoe bereikten deze teams de finale?

Real Madrid

Aanvankelijk wees helemaal niets er op dat Real Madrid een goede kans zou maken om de Champions League te winnen. De ploeg draaide uiterst stroef, zowel nationaal als internationaal. De eerste poule werd weliswaar simpel overleefd, maar dat had vooral te maken met het gebrek aan kwaliteiten bij de tegenstanders. Zowel Olympiakos als het Noorse Molde was een flink maatje te klein, hoewel de Grieken in eigen stadion nog wel een punt pakten tegen Real (3-3). De enige goede tegenstander was FC Porto. In Spanje won Real met 3-1 van de Portugezen, maar in Porto ging de formatie van coach Vicente del Bosque met 1-0 onderuit. Uiteindelijk gingen Real en Porto naar de volgende ronde.

del bosque

Eigenlijk kwam Real Madrid pas in de kwartfinale lekker op stoom. De heenwedstrijd in Spanje tegen Manchester United eindigde in 0-0, maar op Old Trafford stelde Real haar kandidatuur voor de titel. Binnen een uur stond het 0-3, door twee goals van Raúl en één eigen doelpunt van Keane. United kwam nog wel terug tot 2-3, maar dat was louter van statistische waarde. In de halve finale stuitte Real vervolgens op Bayern, de ploeg die in de groepsfase nog twee keer veel te sterk geweest was. Ditmaal liet Real zich echter niet foppen. In Madrid werd het 2-0, waarna Real het karwei afmaakte door de schade in München te beperken tot 1-2.

Valencia

Valencia had minder tijd dan Real nodig om op stoom te komen. Met name in de eerste groepsfase maakte de ploeg veel indruk, door in een poule met PSV, Glasgow en Bayern ongeslagen te blijven. Met drie zeges en drie gelijke spelen eindigde Valencia als eerste in de zware poule, nog voor Bayern München. Met name in eigen stadion presteerde Valencia sterk, door zeven punten uit de drie thuiswedstrijden te behalen. In de tweede groepsfase zette Valencia deze lijn voort. Ook in een poule met Fiorentina, Manchester United en Bordeaux pakte Valencia in eigen stadion zeven punten, waarmee het een stevige basis legde voor een plaats in de kwartfinale. Eén zege buitenshuis, 1-4 bij Bordeaux, volstond vervolgens om daadwerkelijk door te dringen tot de laatste acht.

Cuper

De finale

De finale van het seizoen 1999/2000 was om meerdere redenen uniek. Ten eerste was het voor het eerst dat twee teams uit hetzelfde land tegenover elkaar stonden, maar daar kwam nog eens bij dat zowel Real als Valencia niet de kampioen van Spanje was. Beide teams waren het seizoen hiervoor als respectievelijk tweede en derde geëindigd achter Barcelona, waardoor er voor het eerst in de historie van de CL twee teams in de finale stonden die geen landskampioen geworden waren.

Op basis van het spel eerder dit toernooi was Valencia favoriet voor de finale, maar Real Madrid bewees dat het kon pieken op het juiste moment. De ploeg had tot de kwartfinale geen moment indruk gemaakt, maar greep deze kans om de Champions League te winnen met beide handen aan. Na veertig minuten zorgde Morientes voor 1-0, waarna Steve McManaman en Raúl de eindstand bepaalden op 3-0 voor de Koninklijke. Voor Real Madrid was dit de achtste keer dat de club het meest belangrijke clubtoernooi van Europa won. Zes maal won het de EC1 en dit betekende, na de zege van 1998 in de finale tegen Juventus, alweer de tweede CL-zege.

24 mei 2000, Parijs

Real Madrid- Valencia: 3-0

39' Fernando Morientes 1-0

67' Steve McManaman 2-0

75' Raúl Gonzalez 3-0

Real Madrid (trainer Vicente Del Bosque):

Casillas; Salgado (84' Hierro), Carlos, Karanka, Iván Campo, McManaman, Redondo, Helguera, Raúl, Anelka (79' Sanchís), Morientes (71' Sávio)

Valencia (trainer Héctor Cúper):

Cañizares; Angloma, Djukic, Pellegrino, García (68' Ilie); Mendieta, Gerard, Farinós, Kily González; López, Angulo