Het is alweer vijftien jaar geleden dat de UEFA besloot om de traditionele Europa Cup I te vervangen door iets nieuws, de Champions League. Inmiddels is dit toernooi niet meer weg te denken uit de voetbalwereld. Wat eerst nog door kenners omschreven werd als 'een gedrocht', is inmiddels uitgegroeid tot een sportief en commercieel schot in de roos. De komende weken, tot de finale op 23 mei in Athene, blikt FCUpdate.nl terug op de veertien voorgaande edities van het kampioenenbal. Vandaag deel 7: de miraculeuze ontsnapping van Manchester United.
De opzet
De wijzigingen die voor het seizoen 1997/1998 doorgevoerd waren, bevielen prima. Natuurlijk waren er mensen die het onzin vonden dat ook vice-kampioenen deel mochten nemen aan de Champions League, maar commercieel en sportief gezien was het een schot in de roos. Dit seizoen zou zich zelfs de unieke situatie voordoen dat twee teams de finale haalden, die géén landskampioen geworden waren. Beide finalisten, Bayern München en Manchester United, moesten zich via een voorronde plaatsen voor het hoofdtoernooi. De Engelsen klopten Widzew Lodz uit Polen (2-0 en 0-0), terwijl Bayern te sterk was voor Obiliç (4-0 en 1-1).
Ook Nederland mocht dit seizoen weer twee deelnemers afvaardigen. Naast kampioen Ajax mocht ook PSV proberen om zich, via de kwalificaties, te plaatsen voor het hoofdtoernooi. Dat lukte maar net. De Eindhovenaren verloren het heenduel in Slovenië tegen Branik Maribor met 2-1, waarna de Slovenen ook in Eindhoven op voorsprong (0-1) kwamen. Ruud van Nistelrooy zorgde al snel voor de gelijkmaker, maar pas in de 69ste minuut zorgde Arnold Bruggink voor de 2-1. Verder kwam PSV niet, waardoor er een verlenging kwam. Hierin trok PSV het duel, door goals van Rommedahl en De Bilde, alsnog naar zich toe.
Ajax in de groepsfase
Hierna volgde een tweeluik tegen Olympiakos, de ploeg die evenals Ajax vier punten uit de eerste twee duels had weten te behalen. Ajax verloor de heenwedstrijd in Griekenland met 1-0, maar poetste deze nederlaag weg door twee weken later in eigen stadion met 2-0 te winnen. Richard Witschge en Dean Gorré waren de doelpuntenmakers in de ArenA, waardoor Ajax en Olympiakos na vier wedstrijden allebei zeven punten hadden en af leken te stevenen op de eerste twee plaatsen in de groep. In de laatste twee groepsduels gaf Ajax het uitzicht op een plaats in de kwartfinale echter volledig uit handen. Nadat eerst de thuiswedstrijd tegen Zagreb al verloren werd (0-1), kregen de Amsterdammers op de laatste speeldag een pak slaag van FC Porto. De Sloveense vedette Zlatko Zahovic was met twee treffers de grote man aan de kant van Porto, dat er hiermee voor zorgde dat Ajax als laatste eindigde in de groep.
PSV in de groepsfase
PSV stuitte in de groepsfase op Benfica, HJK Helsinki en het verrassende 1.FC Kaiserslautern, dat het seizoen daarvoor geschiedenis geschreven had door onder leiding van coach Otto Rehhagel als promovendus direct kampioen van Duitsland te worden. Hoewel de Eindhovenaren de eerste wedstrijd met 2-1 wonnen van Helsinki, door een winnend doelpunt in de slotminuut van Arnold Bruggink, werd al snel duidelijk dat een plaats in de kwartfinale te hoog gegrepen was. Op de tweede en derde speeldag bleken Benfica en Kaiserslautern allebei met 2-1 te sterk voor PSV, waardoor halverwege de groepsfase al duidelijk was dat PSV in de eerste ronde zou sneuvelen.
De finalisten
De finale van de Champions League van het seizoen 1997/1998 ging tussen Manchester United en Bayern München. Maar hoe bereikten deze teams de finale?
Manchester United
Groep D was, zonder twijfel, de poule des doods tijdens de Champions League van het seizoen 1998/1999. Met de Spaanse kampioen FC Barcelona, de Engelse vice-kampioen Manchester United en ook de Duitse vice-kampioen Bayern München bevatte de groep drie absolute topfavorieten voor de titel. Eén, of mogelijk zelfs twee van deze teams, zou de kwartfinale dus in ieder geval níet halen. Manchester United besefte waar het om ging en speelde, vanaf de eerste speeldag, een zeer sterke groepsfase. Na gelijke spelen tegen Barcelona (3-3) en Bayern (2-2), wonnen de Engelsen tweemaal met zeer ruime cijfers van Brøndby, de zwakke broeder in de groep. Na een 2-6 zege in Denemarken won Manchester in eigen stadion zelfs met 5-0 van de arme Scandinaviërs. Toen Manchester hierna ook in Camp Nou een 3-3 gelijkspel uit het vuur sleepte, lonkte een plaats in de kwartfinale. Niet als groepswinnaar, Bayern München had immers één puntje meer, maar wel als één van de twee beste nummers twee. Door het laatste duel gelijk te spelen tegen Bayern München (2-2), was deze plaats in de kwartfinale veiliggesteld.
Bayern München
Bayern München zat, zoals gezegd, in dezelfde groep als Manchester United. Waar de Engelsen echter het toonbeeld van regelmatigheid waren met twee zeges en vier gelijke spelen, begonnen de Duitsers bijzonder slecht. Op bezoek bij Brøndby verloren de Zuid-Duitsers met 2-1, waarmee de ploeg direct alle kansen op de kwartfinale leek te verspelen. De ploeg besefte zich dat het vanaf dat moment geen steken meer mocht laten vallen en met name FC Barcelona werd hier het slachtoffer van. Bayern won zowel uit (0-1) als thuis (2-1) van de Catalanen, waarmee het uitstekende zaken deed in de strijd om groepswinst. Omdat het verder twee keer de punten deelde met Manchester en de thuiswedstrijd tegen Brøndby wél won (2-0), wonnen de Duitsers de groep. Opvallend was hierbij de Bayern een doelsaldo had van slechts +3, een doelgemiddelde dat volledig in het niet viel bij dat van bijvoorbeeld Manchester (+9).
De loting voor de kwartfinale koppelde Bayern München aan een oude bekende, namelijk 1.FC Kaiserslautern. Dit was koren op de molen van Bayern, want de Zuid-Duitsers zaten vol revanchegevoelens. Een seizoen eerder had Kaiserslautern, als promovendus nota bene, immers de landstitel voor de neus van Bayern weggekaapt. Dit 'foutje' moest rechtgezet worden en deze CL-duels waren daar een mooie gelegenheid voor. Het arme Kaiserslautern maakte geen schijn van kans. Na een 2-0 zege in München, won Bayern in Kaiserslautern met liefst 0-4. Na dit Duitse onderonsje moest Bayern voor de halve eindstrijd afreizen naar Oekraïne, waar het sterke Dynamo Kiev wachtte. De ploeg van coach Valeri Lobanovski had eerder dit seizoen vriend en vijand verbaasd door onder meer Arsenal en Real Madrid uit te schakelen en leek ook tegen Bayern op weg naar een stunt. In Kiev kwam Dynamo op een 2-0 voorsprong, maar Bayern wist alsnog een 3-3 gelijkspel af te dwingen. Hierna wonnen de Duiters de return met 1-0.
De finale
Wat er in deze blessuretijd gebeurde, valt eigenlijk met geen pen te beschrijven. Vanuit het niets tikte invaller Teddy Sheringham uit een corner de gelijkmaker binnen, waarna een andere invaller, Ole Gunnar Solskjaer, even later dit kunstje herhaalde. Ook hij werkte een hoekschop achter Bayern-doelman Kahn, die verslagen achterbleef. Uitgerekend tegen een Duitse ploeg, die toch de reputatie hebben altijd in de laatste minuut toe te slaan, sloeg Manchester in blessuretijd genadeloos toe. Bayern-spelers bleven gedesillusioneerd achter, de beelden van de huilenden Matthäus, Kahn en alle andere gingen de hele wereld over. Manchester, met Jaap Stam als sterkhouder, vierde feest.
26 mei 1999, Barcelona
Manchester United- Bayern München: 2-1
6' Mario Basler 0-1
90' Teddy Sheringham 1-1
90' Ole Gunnar Solskjaer 2-1
Manchester United (trainer Alex Ferguson):
Schmeichel; Gary Neville, Johnsen, Stam, Irwin; Beckham, Butt, Giggs, Blomqvist (67' Sheringham); Yorke, Cole (81' Solskjær)
Bayern München (trainer Ottmar Hitzfeld):
Kahn; Matthäus (80' Fink), Babbel, Linke, Kuffour, Tarnat; Effenberg, Jeremies, Basler (89' Salihamidzic); Jancker, Zickler (71' Scholl)
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen