Het is alweer vijftien jaar geleden dat de UEFA besloot om de traditionele Europa Cup I te vervangen door iets nieuws, de Champions League. Inmiddels is dit toernooi niet meer weg te denken uit de voetbalwereld. Wat eerst nog door kenners omschreven werd als 'een gedrocht', is inmiddels uitgegroeid tot een sportief en commercieel schot in de roos. De komende weken, tot de finale op 23 mei in Athene, blikt FCUpdate.nl terug op de veertien voorgaande edities van het kampioenenbal. Vandaag deel 6: PSV en Feyenoord snel uitgespeeld, Real Madrid wint.
De opzet
Voor aanvang van het seizoen 1997/1998 gooide de UEFA het format van de Champions League volledig om. Voor het eerst kregen ook ploegen die in eigen land géén kampioen waren geworden, een toegangsbewijs voor het toernooi. De beste landen van Europa mochten ook de nummer twee van de nationale competitie inschrijven. Deze nummers twee moesten wel één voorronde overleven om ook daadwerkelijk in het hoofdtoernooi te komen.
Slechts acht teams, de kampioenen van de grootste acht competities van Europa, waren rechtstreeks geplaatst. Alle overige teams moesten zich door één of twee kwalificatieronden heen zien te worstelen. In totaal plaatsten 24 teams zich voor het hoofdtoernooi, waarin zes poules van vier samengesteld werden. Alle zes poulewinnaars plaatsten zich voor de kwartfinale, samen met de twee beste nummers twee.
Namens Nederland nam vice-kampioen Feyenoord deel aan de voorronde. De ploeg moest het opnemen tegen FC Jazz uit Finland. Deze ploeg klonk als een swingende tegenstander, maar Feyenoord liet de Finnen al snel een toontje lager zingen. In de Rotterdamse Kuip eindigde de heenwedstrijd in 6-2, door goals van Jean-Paul van Gastel (2), Henk Vos (2), Pablo Sanchez en Giovanni van Bronckhorst. De terugwedstrijd in Finland won Feyenoord vervolgens ook, met 1-2, waardoor de ploeg zich voor het eerst plaatste voor de groepsfase van de Champions League.
Feyenoord in de groepsfase
In de resterende drie duels stond voor Feyenoord, afgezien van de financiële kant van het verhaal, vooral sportieve eer op het spel. De ploeg wilde laten zien dat het wel degelijk thuishoorde bij de Europese elite en slaagde hier in. De thuiswedstrijd tegen Manchester United ging nog wel verloren (3-1), maar thuis tegen Juventus legde de ploeg een mooie pot voetbal op de mat. Het werd uiteindelijk 2-0, door twee doelpunten van Julio Ricardo Cruz. Dit resultaat bracht Juventus flink in de problemen, maar op basis van het goede doelsaldo plaatsten de Italianen zich als één na beste nummer twee toch nog voor de kwartfinale. Feyenoord sloot de groepsfase af met een thuisoverwinning op Kosice (0-1, goal Van Bronckhorst), waardoor de Rotterdammers met negen punten als derde eindigden in Groep B.
PSV in de groepsfase
Achter het sterke Kiev vochten PSV, Newcastle en Barcelona voor de tweede plaats. Dit gevecht werd gewonnen door PSV, vooral dankzij twee overwinningen op Newcastle. In Eindhoven werd het 1-0 door een goal van Wim Jonk, terwijl de Belgische spitsen Nilis en De Bilde PSV in Engeland naar een 0-2 zege schoten. En omdat PSV tegen Barcelona twee keer met 2-2 gelijk speelde en één punt pakte in het uitduel met Kiev (1-1), eindigde de ploeg met negen punten als tweede in de groep. Helaas voor hen was dit echter niet voldoende om een plaats in de volgende ronde af te dwingen. Leverkusen (dertien punten) en Juventus (twaalf) waren immers betere nummers twee dan PSV.
De finalisten
De finale van de Champions League van het seizoen 1997/1998 ging tussen Juventus en Real Madrid. Maar hoe bereikten deze teams de finale?
Juventus
Het scheelde heel weinig, of Juventus had de groepsfase van de Champions League niet overleefd. Door de nederlaag tegen Feyenoord op de vijfde speeldag moest het haar laatste groepsduel tegen Manchester United winnen om kans te houden op een plaats in de kwartfinale. Het was bovendien afhankelijk van Rosenborg BK, in poule D. Zouden de Noren winnen, dan zou Juventus niet bij de twee beste nummers twee horen. Rosenborg kwam echter niet verder dan een gelijkspel tegen Olympiakos (2-2), terwijl Juventus met 1-0 won. Hierdoor schaarden de Italianen zich, met de hakken over de sloot, bij de laatste acht van het toernooi.
Real Madrid
Real Madrid kende een vliegende start in de Champions League. In een groep met Rosenborg, Olympiakos en FC Porto stonden de Madrilenen na drie wedstrijden al op negen punten, met een doelsaldo van elf voor en twee tegen. De ploeg stond hiermee al met anderhalf been in de kwartfinale. Daar kon zelfs een gelijkspel in Griekenland (0-0) en een nederlaag in Noorwegen (2-0) niets aan veranderen. Door deze resultaten was Rosenborg in punten weliswaar gelijk gekomen met Real, maar het voortreffelijke doelsaldo van de Spanjaarden gaf nog altijd de doorslag. Een thuiszege op de slotdag tegen FC Porto zou voor Real dan ook sowieso voldoende zijn om de groep te winnen. Het werd uiteindelijk zelfs 4-0, waardoor Real met een doelsaldo met plus elf naar de kwartfinale ging.
In de kwartfinale stuitte Real op Bayer Leverkusen, de enig overgebleven ploeg die zich via de kwalificaties geplaatst had voor het hoofdtoernooi. Bayer was overigens één van de liefst drie Duitse teams in de laatste acht. Die situatie was eigenlijk onmogelijk omdat er per land maar twee tickets waren, maar omdat titelhouder Borussia Dortmund niet bij de eerste twee geëindigd was in de nationale competitie, mocht Duitsland ditmaal drie teams afvaardigen.
Leverkusen, de vice-kampioen van Duitsland, maakte geen schijn van kans tegen Real. In Duitsland werd het 1-1, waarna de Madrilenen het karwei in eigen stadion afmaakten (3-0). Hierdoor ging Real naar de halve finale, waar het opnieuw op een Duitse ploeg stuitte, namelijk Dortmund. De titelhouder was in de kwartfinale de sterkste geweest in een Duits onderonsje met Bayern München, maar kwam er tegen Real al snel achter dat prolongatie van de titel een illusie was. In Madrid werd het 2-0 voor de Spanjaarden, die Dortmund in eigen stadion vervolgens op 0-0 hielden.
De finale
Voor Juventus was het alweer de derde keer op rij dat het in de finale stond. Na de winst in 1996 tegen Ajax en de nederlaag vorig seizoen tegen Dortmund was de ploeg er ongetwijfeld op gebrand om de finale ditmaal weer te winnen, maar het mocht niet zo zijn. Real Madrid, dat in de Spaanse competitie dit seizoen als vierde zou eindigen, besliste de wedstrijd door een doelpunt van Predrag Mijatovic halverwege de tweede helft. De Serviër draaide handig weg bij zijn directe tegenstander en schoot de bal van dichtbij langs Juventus-keeper Peruzzi.
20 mei 1998, Amsterdam
Real Madrid- Juventus: 1-0
67' Predrag Mijatovic 1-0
Real Madrid (trainer Jupp Heynckes):
Illgner; Panucci, Hierro, Sanchís, Roberto Carlos, Karembeu, Seedorf, Redondo, Raúl (90' Amavisca), Mijatovic; (89' Suker), Morientes (82' Sanchez)
Juventus (trainer Marcello Lippi):
Peruzzi; Torricelli, Montero, Iuliano, Pessotto (71' Fonseca), Di Livio (46' Tacchinardi), Deschamps (78' Conte), Davids, Zidane, Del Piero, Inzaghi
Je moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Inloggen