Nederland op tandvlees naar achtste finale

Het heeft bloed, zweet en tranen gekost maar het doel is bereikt: Nederland staat in de achtste finale van het WK! De ploeg van Marco van Basten leek na een snelle 2-0 voorsprong tegen Ivoorkust op rozen te zitten, maar de Afrikanen gaven zich niet gewonnen. Na een snelle aansluitingstreffer jaagden Didier Drogba en zijn mannen de gehele tweede helft op de gelijkmaker, maar de Oranje-defensie slaagde er met veel kunst- en vliegwerk in om stand te houden. Hierdoor mag Oranje komende woensdag in een onderling duel met Argentinië uitmaken of het als eerste of tweede zal eindigen in de groep.

Na de zege van Argentinië op Servië-Montenegro was één ding duidelijk: een zege op Ivoorkust zou voor Oranje volstaan om de tweede ronde van het WK te bereiken. Nederland zou met een driepunter op gelijke hoogte komen met Argentinië, terwijl Ivoorkust in dat geval op nul punten zou blijven staan. Een gelijkspel zou voor Oranje ook niet ongunstig zijn. De ploeg zou dan aan een gelijkspel tegen Argentinië voldoende hebben om de achtste finale te bereiken. Een nederlaag daarentegen zou de situatie voor de mannen van Marco van Basten plotseling heel moeilijk maken. Sterker nog, Oranje zou plaatsing voor de tweede ronde dan niet meer in eigen hand hebben.

Bondscoach Marco van Basten gaf in het mooie, maar voor een groot deel slechts één ring bevattende Gottlieb-Daimler Stadion het vertrouwen aan dezelfde elf spelers die vrijdag in de basis begonnen tegen Servië-Montenegro. Never change a winning team, moet de bondscoach gedacht hebben. De vrijwel herstelde Rafael van der Vaart begon op de bank, maar volgens Van Basten was hij in geval van nood beschikbaar om in de tweede helft in de ploeg te komen.

De Ivoriaanse bondscoach Henri Michel had, in tegenstelling tot Van Basten, wél een verrassing in petto. Dat Bonaventure Kalou niet zou spelen werd al verwacht, maar alom werd aangenomen dat Aruna Dindane zijn plaats in het elftal zou overnemen. Dat bleek echter niet het geval te zijn. Niet Dindane, maar PSV-spits Arouna Kone mocht in de basis beginnen. Ook Romaric en Bakary Kone waren nieuwe gezichten in de Ivoriaanse formatie. Het duo speelde in plaats van Kanga Akale en Kader Keita.

Met name Bakary Kone bewees direct zijn waarde. De slechts 1,63 meter kleine aanvallende midenvelder was continu dreigend en zorgde voor veel onrust tussen het Nederlandse middenveld en de defensie. Toch kwam het eerste Ivoriaanse gevaar van de wedstrijd niet van deze Kone. Aan de rechterkant van het veld ging verdediger Eboue op avontuur en hij werd pas in het Nederlandse strafschopgebied gestuit door Giovanni van Bronckhorst. Eboue claimde een penalty, maar tot opluchting van Oranje zag de Colombiaanse arbiter Ruiz geen overtreding in de actie van de Nederlandse linksback.

Nederland laat even te schrikken, maar niemand minder dan Robin van Persie nam het elftal op sleeptouw. De rechtsbuiten lokte met een fraaie actie een vrije trap op de rand van het strafschopgebied uit en nam zelf plaats achter de bal. Tegen Australië en Servië-Montenegro was hij met vrije trappen al dicht bij een doelpunt gemaakt, maar in Stuttgart brak hij de ban. Hij had ongetwijfeld gezien dat de Ivoriaanse doelman Tizie niet bepaald de beste doelman ter wereld was en mikte in de hoek die deze doelman voor zijn rekening wilde nemen. De bal van Van Persie was echter dusdanig hard, dat Tizie hem door zijn armen liet glippen.

Dit doelpunt zorgde voor een golf van euforie en terwijl het legioen nog aan het nagenieten was van deze openingstreffer sloeg Oranje opnieuw toe. Nog geen vijf minuten na de treffer van Van Persie vond Arjen Robben met een handig steekpassje Ruud van Nistelrooy. De spits leek buitenspel te staan, maar omdat Bakary Kone aan de linkerkant van het veld aan het slapen was omzeilde Van Nistelrooy handig de buitenspelval. Van the Man kwam oog in oog te staan met Tizie en schoot onberispelijk binnen: 2-0.

Oranje leek met deze 2-0 voorsprong op zak met anderhalf been in de tweede ronde te staan, maar het antwoord van Ivoorkust liet niet lang op zich wachten. Nadat eerst Zokora met een snoeiharde pegel de lat geraakt had, schoot Bakary Kone tien minuten voor rust wel raak. De kleine aanvaller maakte zijn fout bij de 2-0 goed en liet Van der Sar kansloos met een streep in de verre kruising.

Dit doelpunt leek verlammend te werken bij Oranje, terwijl Ivoorkust plotseling vleugels kreeg. De ploeg rook bloed en omdat Nederland achterin veel te veel ruimte weg gaf leek de gelijkmaker nog voor rust in de lucht te hangen. Na een enorme fout van Joris Mathijsen op het middenveld konden twee Ivoriaanse aanvallers zelfs doorlopen naar het Nederlandse doel, maar met z'n tweeën tegen Giovanni van Bronckhorst bleek de verdediger van FC Barcelona de sterkste. De linksback onderschepte de bal, waardoor Oranje haar voorsprong wist te behouden.

In de rust greep Marco van Basten in. De bondscoach haalde John Heitinga van het veld en bracht met Khalid Boulahrouz wat extra power in de Nederlandse defensie. Het feit dat centrumverdediger Boulahrouz rechtsback ging spelen, zegt veel over de status van rechtsbacks Jan Kromkamp en Kew Jaliens in de Oranje-selectie. Nadat eerder Heitinga al de voorkeur kreeg, lijkt nu ook Boulahrouz voor die positie de voorkeur te krijgen boven Kromkamp en Jaliens. Niet veel later volgde ook al de tweede wissel aan de kant van Nederland. De mager spelende Wesley Sneijder moest het veld verlaten en werd vervangen door de weer volledig herstelde Rafael van der Vaart.

Ondanks de komst van deze twee verse krachten begon Oranje matig aan de tweede helft. De ploeg liet Ivoorkust het spel maken en de Afrikanen wisten wel raad met het balbezit. Door middel van korte en snelle combinaties speelde de ploeg van bondscoach Henri Michel de Oranje-defensie bij vlagen aan diggelen en Nederland mocht van geluk spreken dat de Ivorianen er niet in slaagden om het net te vinden. Aan de andere kant mocht Ivoorkust niet mopperen dat het na twintig minuten in de tweede helft met elf man op het veld mocht blijven staan. Arthur Boka greep aan de noodrem bij Robin van Persie, maar arbiter Ruiz gaf slechts geel.

Hoewel Nederland onder druk bleef staan, kreeg de ploeg van Van Basten langzaam maar zeker iets meer grip op de technische Ivorianen. Ook bij de Afrikanen leek het beste er af en de snelheid verdween enigszins uit de gevaarlijke uitbraken. Mede dankzij de komt van Denny Landzaat kreeg Nederland het middenveld enigszins in handen en dat bleek de sleutel tot succes.

Dat nam echter niet weg dat Ivoorkust bloedlink bleef. Oranje trilde op haar grondvesten toen een kopbal van Didier Drogba bij een corner in het doel leek te verdwijnen, maar tot opluchting van alles en iedereen wist Robin van Persie op de doellijn met zijn borst redding te brengen. Ook een schot van invaller Yapi Yapo zorgde ongetwijfeld voor de nodige angstige momenten in de Nederlandse huiskamers, sportkantines en kroegen maar ook hier wist Van der Sar redding te brengen.

Hoe meer mogelijkheden voor Ivoorkust verloren gingen, hoe minder vertrouwen de ploeg uit begon te stralen. Aanvoerder Drogba begon zich openlijk te irriteren aan de gang van zaken en de klok tikte door in het voordeel van Nederland. In de slotfase liet Oranje zich niet meer verrassen en de ploeg slaagde er in om de zege uit het vuur te slepen. Hiermee heeft Oranje na twee wedstrijden de zogenaamde poule des doods al achter zich gelaten. Dat is, ongeacht het feit dat het spel nog veel beter kan, een prestatie van formaat.